Σχετικά με τον «ΑΛΚΜΑΝ»

Ο ΑΛΚΜΑΝ είναι η καθημερινή ηλεκτρονική έκδοση του Βασίλη Ζεβελάκη, που ασχολείται επαγγελματικά με την αρχιτεκτονική και ερασιτεχνικά με την λογοτεχνία. Ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2008 με μια ιδέα του Σπύρου Ζ. Ασχολείται, αναρτά, κρεμάει,  τα πάντα – πολύ προσεκτικά.  Ανανεώνεται ανελλιπώς από το 2008 ως το 2020 και το περιεχόμενο του είναι πλέον αρκετά πλούσιο.

Οι τέχνες έχουν την μεγάλη  μερίδα και κυρίως η λογοτεχνία και οι εικαστικές . Ο Αλκμαν επιθυμεί ανταλλαγές  και συνεργασίες  μ΄ολον τον κόσμο.

Απεχθάνεται τα εύκολα λόγια, τις ακράτητες κραυγές, τα ψεύτικα δάκρυα και την ανερυθρίαστη υποκρισία.

Είναι ένα προσωπικό βήμα, που μετράει αλλά δεν δεν εκποιεί, που εκτιμά αλλά δεν αγοράζει. Ευχαριστεί  από καρδιάς όσους μπαίνουν στον κόπο να τον ανοίγουν και πιο πολύ όσους τον διαβάζουν λίγα λεπτά-υπόσχεται βελτίωση, στο μέτρο των περιορισμένων δυνατοτήτων του.

6 σκέψεις σχετικά με το “Σχετικά με τον «ΑΛΚΜΑΝ»”

  1. Αγαπητέ Βασίλη,
    σκεφτόμουν μήπως ήταν δυνατόν, με αφορμή την έκδοση της μονογραφίας του Δημήτρη Σαριδάκη, να κάνεις στόν ΑΛΚΜΑΝ μέσω της ζωής και του έργου του ζωγράφου, μια παρουσίαση του βιβλίου.
    με εκτίμηση
    Μ. Σαριδάκης.

    Με αφορμή την έκδοση της μονογραφίας του Δημητρίου Σαριδάκη,
    «Ο ζωγράφος Δημήτριος Σαριδάκης (1912-1977) και η συμβολή του στη νεοβυζαντινή άνθηση της εκκλησιαστικής ζωγραφικής στην Κρήτη», της Ντενίζ-Χλόης Αλεβίζου από τις εκδόσεις
    της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου.

    Η ανάγνωση του έργου του ζωγράφου Δημήτριου Γ. Σαριδάκη αναπόφευκτα ανοίγει τα χρονικά εκείνα διαφράγματα που οδηγούν το θεατή να εκτιμήσει το έργο του όχι μόνο στη σχέση του με το τώρα, αλλά και ως προς τις παραμέτρους, διαμορφώσεις και καθορισμούς που επέδραμαν τόσο στο χρονικό διάστημα που προηγήθηκε του ιστορικού του πλαισίου, όσο και σε αυτό που ταυτίζεται χρονικά με τη ζωή και το έργο του.
    Αυτά τα γράφω όχι για να απομακρύνω το έργο από την ενεργητική θέση του με το παρόν, αλλά για να συμπληρώσω πως τα προσωπικά οράματα, οι προθέσεις, οι προσβλέψεις του καλλιτέχνη για το ίδιο του το έργο, δεν είναι εντέλει παρά ένας ελάχιστος παράγοντας μπροστά στους μηχανισμούς, στις αντίρροπες δυναμικές και συνωθήσεις, τον απρόβλεπτο τρόπο που οργανώνεται κάθε φορά το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο ο καλλιτέχνης καλείται να αντιδράσει και αν τα καταφέρει, να αρθρώσει το περιεχόμενο του.
    Περιεχόμενο που συγκεκριμένα για τον Δ. Σαριδάκη προτίμησε για να εκφράσει το έργο του, την επάρκεια αντί της προσπάθειας της τείνουσας στο έπακρο, την προσήλωση και παρρησία κατάθεσης αντί της κραυγαλέας εκφραστικότητας, την φυσικότητα και την σαφήνεια της πρόθεσης απέναντι στις εξελίξεις, ακόμη και σε αυτές που προσπάθησαν να ανακόψουν η να περιορίσουν την καλλιτεχνική του πορεία.
    Το έργο του δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η τροχιά του ίδιου ανάμεσα σ` όλα αυτά που συνέβησαν γύρω του• το άπλωμα του περιεχομένου του ίδιου του δημιουργού, τόσο στο εν δυνάμει γίγνεσθαι όσο και στις περιοχές που ήδη είχε κατατεθεί η ανελικτική συνειδησιακή προσπάθεια του ανθρώπου και είναι αυτό που κάνει το έργο του Δ. Σαριδάκη, όπως καθετί το άξιο λόγου άλλωστε, να έχει μια διαρκή και αμφίδρομη σχέση με τα πράγματα.

    Μανώλης Σαριδάκης
    Ζωγράφος
    Ηράκλειο 8/4/2013

    Μου αρέσει!

  2. Κύριε Ζεβελάκη, καλησπέρα.
    Από τύχη βρέθηκα στην ιστοσελίδα σας. Το ενδιαφέρον μου κίνησε η αναφορά στο Κακοδίκι και στην οικογένεια Ζεβελάκηδων (και Φούμηδων). Κατάγομαι και εγώ από το Κακοδίκι, όπου πηγαίνω συχνά για το πατρικό σπίτι και μικρή περιουσία που διατηρώ.
    Διάβασα με προσοχή όσα γράφετε για την οικογένειά σας τόσο για την προέλευση του επωνύμου όσο και για τη σχέση της με τους Φούμηδες. Έχω και εγώ ασχοληθεί με τα συγκεκριμένα θέματα στο πλαίσιο ερευνών παλαιότερων και σημερινών (είμαι φιλόλογος). Το 1991 είχα εκδώσει (στην Αθήνα) βιβλίο για το Κακοδίκι με πολλά στοιχεία για τα παραπάνω θέματα, τώρα δε έχω σχεδόν έτοιμο βιβλίο για την ανέγερση του κεντρικού ναού Αγίας Τριάδος στο Κακοδίκι..
    Και στα δύο βιβλία είναι συχνή η παρουσία Ζεβελάκηδων τεκμηριωμένη μέσα από αναφορές αρχειακών πηγών. Από πρόχειρη σύγκριση προκύπτει το συμπέρασμα ότι ορισμένες από τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην εξιστόρησή σας ελέγχονται ως προς την ακρίβειά τους. Υποθέτω ότι ζείτε στο Ηράκλειο, και αν η υπόθεσή μου έχει βάση, μπορώ να εξηγήσω το γεγονός αυτό.
    Θα ήταν χαρά μου να μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε έστω και τηλεφωνικώς.
    Χαιρετίσματα από τα Χανιά!
    Γ. Λουπάσης

    Μου αρέσει!

    1. Με πολλή χαρά, πήρα(διάβασα) το σχόλιο σας, ξέρω το όνομα και τις απασχολησεις σας, το βιβλίο για το Κακοδίκι δεν ειναι στα χέριαμου (που να το βρω;) αλλά το έχει ο οδελφός μου Γιώργος, που ζει στην Αθήνα και ασχολείται με την ιστορία της λογοτεχνίας και τα παλιά περιοδικά. Με ενδιαφέρουν όλες οι πληροφορίες για το Κακοδίκι και κυρίως την οικογένεια των Ζεβελάκηδων. Η σύνδεση με τους Φούμηδες, οφείλεται στην προφορική παράδοση, που θέλει ο πατέρας του προπαππου μου, να χαρακτηρίστηκε Ζεβελής, δηλαδή παραλογισμένος – όταν εγκατέλειψε το κτίσιμο ενός σπιτιού του. Τα στοιχεία που παρουσιάζω δεν είναι αποδεικτικά αλλά ενδεικτικά, πήγα τελευταία στο νεκροταφείο της Α.Τριάδας, βρήκα τους τάφους των Ζεβελακηδων. Φούμηδες πάντως ή Ζεβελάκηδες δεν υπάρχουν στο Κακοδίκι. Ισχυρότερο στοιχείο, από αυτά που ξέρω, είναι η οικονομική ισχύς των δικών μας και η επίδοση στα γράμματα: 2 από τα τεσσερα (ο ένας πεθανε νωρίς) τεκνα του προ πάππου σπούδασαν στο Ηράκλειο (διδάσκαλοι) αλλα και η μόρφωση του πατέρα μου Σπύρου (πανεπιστημιακή)και των 4 παιδιών του (Γεωπόνος, Αρχιτέκτων, Αξιωματικος της Σχολής Δομκίμων , Νομική – διπλωμάτης ο τελευταίος). Ελπίζω να τα πούμε ξανά και να μου εκθεσετε τις απόψεις σας για τους Φούμηδες_Ζεβελάκηδες, που δεν έχω αμφιβολία ότι θα ναι βάσιμες.Φιλικα ΒΖ

      Μου αρέσει!

Σχολιάστε