ΤΟ ΣΚΑΘΑΡΙ
Ένα σκαθάρι μέλισσα
είναι και τίποτ’ άλλο
μαύρο και κακορίζικο
και με καημό μεγάλο
Δεν καλοβλέπει κι ούτε και
μπορεί να καταλάβει
στη γη δεμένο προσπαθεί
τρέχει για να προλάβει
Μα δεν το φτάνει τ’ όνειρο
πίσω του και μπροστά του
θα βρίσκεται, όμως ποτέ
μέσα στην αγκαλιά του
Κρίνε το μελισσάκι μου
πιο μαλακά να ζήσεις
όταν θα φύγει κάποτε
ίσως τ’ αναζητήσεις
Μα θα ναι πια στα σύννεφα
δεν θα το φτάνουν λόγια
πολύ μακριά ολομόναχο
και χώρια απ όλους χώρια
ΑΛΚΜΑΝ 