Χρόνια πολλά στο Σπύρο που γιορτάζει
κάποια στιγμή μπορεί να διασκεδάζει
με εικόνες που περάσανε και δεν εξεχαστήκαν
και στης Μαρίας το καπηλιό να ρθει που ξαναμπήκαν
-Ο Μαραμπού με σκούφο , που μαύρο έχει γεράκι
που ναι περήφανο κι αμίλητο -τεντώνει τα φτερά του
τα μάτια του μερώνουνε σαν βλέπει την κυρά του
να ταξιδεύει στους καιρούς μ’ ακοίμητο μεράκι
-Ο Σπύρος που ρυθμό κρατά, με τα κουτάλια παίζει
κι ο Μωχαμέτης ο ψαράς που στα μακριά κοιτάζει
και σκέφτεται το Πόρτο Σάϊντ και τη Βεγγάζη
κι ας γέμισαν ξανά τα πιάτα στο τραπέζι
Δες μας στον πάγκο ράθυμους στης κάπνας την ομίχλη
να συζητάμε και να πίνουμε να’ ρχονται πάθη
για τον Ελπίνορα να λέμε που αδικοεχάθη
με στίχους -ξύλα υγρά-απ τη χαμένη Κίχλη
Σημείωση =Μαραμπού,ο ποιητής Νίκος Καββαδίας
ΑΛΚΜΑΝ 