Η συνεισφέρει με το έργο του βέβαια , μα πιο πολύ , προσφέρει με την διδασκαλία του στις Σχολές των Αρχιτεκτόνων, δημιουργεί αρχιτεκτονήματα, μα θα καθορίσει( όσο μπορεί) κατευθύνσεις στους νέους, που σπουδάζουν , σ αυτούς που θα ασκήσουν, το επάγγελμα του αρχιτέκτονος.
Στην εικοσαετία 1950-70 η Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας θα γνωρίσουν πρωτοφανή οικοδομική ανάπτυξη, το κέρδος , η σπέκουλα, η μίζα, η πολιτική διαφθορά την συνοδεύουν (εγγενείς δυσχέρειες)
Το ΕΜΠ και η σχολή της Αθήνας, αποστεωμένα, συντηρητικά, εκφράζουν την πιο σκληρή συντεχνιακή και πολιτική κάστα της χώρας.Το κύμα της αμφισβήτησης του 1960-65, η αφύπνιση της νεολαίας , θα ανατρέψει περιορισμένα,θα προκαλέσει ρωγμές, στο καθηγητικό κατεστημένο, που δεν άφηνε στις έδρες, κανένα σοβαρό ή ταλαντούχο αρχιτέκτονα . Πάντα η Θεσσαλονίκη, πρόσφερε κάποιο σκαλοπάτι ανόδου. Έτσι εκεί εξελέγη (μετά από χρόνια βέβαια) ο Θ.Β. και δεν άργησε ν’ αποκτήσει μεγάλη φήμη στους σπουδαστές όλων των ιδρυμάτων. Όταν η Αρχιτεκτονική της Αθήνας εξέλεξε, τον Κασσάνδρα στην σύνθεση(αρχές της δεκαετίας του 60), οι φοιτητές έκλεισαν τα εργαστήρια. Έτσι προέκυψε ο γνωστικός σεμνός και ήπιος και ταλαντούχος Θ. Βαλεντής , δεν τον υπολόγισαν καλά, τον θεώρησαν ακίνδυνο, μα καλού κακού, αναπροσάρμοσαν τα σχέδια, τριχοτόμησαν την έδρα της σύνθεσης! Με το 1/3 θα ενοχλούσε λιγότερο, μέχρι να γίνουν επιλογές άλλων, (και δεν ήθελαν) ανέλαβαν άλλοι την κηδεμονία, για χρόνια(π.χ. Κυπρ.Μπύρης, καθ οικοδομικής). Μα έπεσαν αρκετά έξω , γιατί υπήρχε ένας «βοηθός» (αν είναι δυνατόν) ο εξαιρετικά ταλαντούχος νέος αρχιτέκτων ο Δ. Αντωνακάκης . Αποκτούσε φήμη, και κέρδιζε μαζί με κάποια βραβεία αρχιτεκτονικών διαγωνισμών και την γενικότερη εκτίμηση. Πιο πολύ στα έδρανα της σχολής των Αρχιτεκτόνων, κατακτούσε την εμπιστοσύνη και την συμπάθεια των σπουδαστών.Το δίδυμο Βαλεντή- Αντωνακάκη, παρά τους τύπους και τα κόλπα των παλαιών «καραβανών», επηρέασε τους πάντες.
/Users/vzeve/Desktop/dspphoto.jpe
ΑΛΚΜΑΝ 