Διαβάσαμε και μας «έπιασε» αμέσως, ιδού λοιπόν :
«Και εγένετο Θεατρική Μηχανή. Μες στον Ορυμαγδό και το Χάος. Και πήγαμε. Και ακόμα πάμε. Θεατρική Μηχανή και πάμε λοιπόν, για λιβάδια γνωστά και άγνωστα. Για θέατρο, κινηματογράφο, ποίηση. Για καλό βιβλίο και για ότι μπορούμε να βάλουμε στο χαρτί. Επειδή δεν μπορούμε να σκεφτούμε και να πράττουμε εκτός πραγματικότητας. Επειδή είμαστε ταπεινοί. Επειδή δεν μπορούμε να ζούμε μέσα σε τέλματα. Επειδή τα ποταπά ένστικτα μας αφήνουν αδιάφορους. Επειδή προσπαθούμε να χτυπήσουμε τις «αξίες» από μέσα. Επειδή σιχαινόμαστε την «πνευματικότητα» της ανοησίας. Επειδή οι δημόσιες σχέσεις δεν είναι του γούστου μας. Επειδή σεβόμαστε το κοινό μας.
Επειδή η προστυχιά στην καθημερινή ζωή μας έχει παραγίνει. Επειδή είμαστε όλοι ρομαντικοί. Επειδή αγαπάμε το θέατρο, το σινεμά, τη λογοτεχνία Γι’ αυτό Θεατρική Μηχανή… κι όπως λέει και ο γέρο – Σαίξπηρ: «δεν είναι για όλους, ούτε για λίγους. Είναι για τον καθένα χωριστά». Ας πάμε λοιπόν στην πατρίδα της ετερότητας. Ας νιώσουμε την αίσθηση απώλειας του Εγώ. Αγάπη για το διαφορετικό. Έρωτα για τα ξένα Λόγια. Προσωρινή απώλεια της ταυτότητας. Ταλάντωση στο ¶λλο. Στο Ξένο. Στο έτερο. Μη ικανοποίηση του ήδη υπάρχοντος εγώ. Μέσα από αυτές τις σελίδες αφθονούμε. Πάμε στο άπειρο του κόσμου. Καλό Ταξίδι!»
Δεν ζητήσαμε την άδεια να (ανα)δημοσιεύσουμε, το κείμενο αυτό, ας μας συμπαθήσουν, μας άρεσε – από το βοριά στο νότο, η ελληνική επαρχία, μπορεί να εκφρασθεί, όταν ο κόσμος μικραίνει, οι περιορισμένοι σε κάποιαν άκρη, αποκτούν μέγεθος, μπορούν να μιλήσουν , να έλθουν σε επαφή και συνάφεια – ίσως κάτι να συμβεί. Βιαστικοί, χωρίς την ανάγκη της ενδελεχούς μελέτης, ανοίγουμε τα δάκτυλα για να αγγίξουμε, να πιάσουμε, να νοιώσουμε, την ζεστασιά, τη συμπάθεια – ο αχανής χώρος, δεν είναι το χάος, που μας κύκλωνε κάποια παλιά χρόνια, είναι η ατέλειωτη μάζα του σύμπαντος, αραιή και ακαθόριστη, κοσμική και γεμάτη ακτινοβολίες, για επιστημονική διερεύνηση, μα οικεία για μας, μεταφέρει πιο εύκολα από ποτέ, σκέψεις εικόνες , ήχους -το θαύμα (και η κατάρα;) της τεχνολογίας ξεπερνάει πια και την πιο οργιώδη φαντασία.
ΑΛΚΜΑΝ 