ΜΥΡΩΝ ΞΕΝΟΣ (Ανθολόγιο νέου ποιητή)

…
Χαίρε λευκό της Θήρας
της ψυχής απαράλλακτο
δίκιο του φωτός – μοιρασιά
και της μεγαλοσύνης ανταπόδοση

Χαίρε λουλούδι αμύριστο
στης εκκλησιάς τον περίβολο
που δέχεται ράντισμα
της βροχής Σεπτεμβρίου
τον πόθο σεμνά απαλύνοντας
…

Λόγος διάτρητος
σφαίρες αδέσποτες
…

Μη γνωρίζων γραφήν και ανάγνωση
φυσώ και πηγαίνω
το χρυσό κυάνιο δεν μ΄αγγίζει
ας προσέχουν οι αιρετικοί της ποίησης
…

Όπισθεν μέχρι νεωτέρας
όπισθεν ολοσχερώς
…

Πατήματα σε τιμή ευκαιρίας
τρέξετε
…

Του χειμώνα τα νησιά
προσμονής μας τόποι
τ άδειου κόρφου αγκαλιά
ξεχασμένοι ανθρώποι
…

Αμετάφραστο
Αμετάδοτο
Τίποτα
Μηδέν
Μην
…

Μην
Μηδέν
Τίποτα
Αμετάδοτο
…
Επιμένει
να ταιριάζει λέξεις
δεν τον νοιάζει
αν είναι κίβδηλες φτάνει
να δένουν στο στίχο
να δείχνουν το αίσθημα του
που θα …στάζει

…

Από πηγάδια που άφησαν
θολό νερό σας φέρνω
εχθρός αυτός ξένοι κι εμείς
μα το νερό τ’αμίλητο
που λαχταρώ το παίρνω