Διαδρομές στην Ανατολική Κρήτη : Στις ακρογιαλιές του Αγίου Νικολάου

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Είχαμε μάθει για μια άγνωστη μας παραλία και η πληροφορία είχε διασταυρωθεί, έτσι ξεκινήσαμε νωρίς, για την χερσόνησο της Σπιναλόγκα, έτσι λέγεται και το νησί του γνωστού φρουρίου και των λεπρών, (σημαίνει μακριά αγκάθα, ίσως γαηδουράγκαθο) μια στενότατη λωρίδα γης, συνδέει τον χερσαίο χώρο με τη στεριά, και χωράει ίσα ίσα ένα χωματόδρομο για μικρά αυτοκίνητα.Τρεις ογκώδεις αλευρόμυλοι στη μέση (χωρίς τα φτερά τους) αληθινοί γίγαντες με μεταλλικό κράνος, για επίδοξους Δον Κιχώτες – μα που να βρεθούν, ιδανικοί ιππότες . Μικρή διαδρομή καταλήγει κοντά στον Άγιο Φωκά, ένα καινούργιο και προσεκτικά κτισμένο με πέτρα εκκλησάκι, κατάλληλο για τελετές γάμων και βαπτίσεων, δεν ενοχλεί, είναι στάση για τα αυτοκίνητα, υπάρχει ποδαρόδρομος, για λίγο.
Η παραλία που ανοίχθηκε γρήγορα μπροστά μας, αποζημίωσε για το μικρό κόπο, ήταν η πιο πολυσύχναστη μα η κι πιο όμορφη, αυτού του καλοκαιριού. Το λιλιπούτειο νησάκι μπροστά της, της δίνει το όνομα , της Κολοκύθας. Όμως πλοιάρια με εκκωφαντική μουσική,αραγμένα στην άκρη, δημιουργούν μια φονική ηχορύπανση στο περιβάλλον (ας ελπίσουμε ότι με το τέλος της τουριστικής κρίσης , θα λείψουν κι αυτές) Φύγαμε προς δυο άλλους κόλπους, όχι πολύ μακριά, δεν πλησίαζαν παρά μόνο φουσκωτά και βάρκες-ο θόρυβος δεν ήταν σημαντικός.