Επιστροφή, ψάχνοντας για ταβερνείο, θα επιθυμούμε να αποφύγουμε την πόλη, υπήρχαν αρνητικές εντυπώσεις. Η τύχη βοήθησε, γιατί το εκκλησάκι που ήταν στο δρόμο μας και θέλαμε να επισκεφτούμε, στον ισθμό, στην στενή λωρίδα της χερσονήσου. Τα παλιά χρόνια ήταν πλατύτερος ο τόπος , τμήμα της Ολούς (Ολούντος=Ελούντα) και κάπου υπήρξε η παλαιοχριστιανική βασιλική, στις έρευνες βρέθηκαν επιγραφές σημαντικές της πόλης, που φαίνεται να καταστράφηκε κάποτε για άγνωστους λόγους, ολοσχερώς.
Μετά από μια πολύωρη διαδρομή, βρέθηκε ένα κομψό περιποιημένο ταβερνείο για φαγητό, κοντά στους μύλους και το κανάλι, στα ρυχά ακρογιάλια. Εξαιρετική υποδοχή, θαυμάσιο φαγητό και προσεγμένο σέρβις – δόξα τω Θεώ. Και λογικές τιμές, πιο χαμηλές από το επίπεδο του καταστήματος. Ανάπαυση μα καλό – φρέσκο ψάρι και φάβα, και κόκα κόλα σε γυάλινο μπουκάλι και μπύρα-τι άλλο να ζητήσει κανείς;
ΑΛΚΜΑΝ 