Κάνει το για να μ΄αρνηθεί άραγες η καρδιά σου
που ήμουν δεκανιά χρονώ κ΄εμπήκα στον σεβντά σου
Να σε ρωτήσω να μου πεις για τα παλιά μας πάθη
στέκει καλά η αγάπη μας ή παντελώς εχάθη
Να΄χεν ο ήλιος αναπνιά στόμα να σου μιλήσει
να σου το πει πως σ΄αγαπώ να σε παρηγορήσει
Έχε πουλί μου υπομονή να ΄χω και γω ελπίδα
με τον καιρό κάθε δεντρό ανθεί και βγάνει φύλλα
Πρόβαλε βιόλα τω Χανιών τσ΄Ελλάδος κυπαρίσι
του Κάστρου κιτρολεμονιά και του Ρεθέμνου βρύση
Όταν σου καλοθυμηθώ ο νους μου χιαχιρτίζει
με τα πετούμενα πουλιά ολημερνίς γυρίζει
Το όνομά σου το γλυκύ παντοτεινά το λέω
και με το στόμα το μιλώ και με τα μάθια κλαίω
Γίνου γιατρός και γιάτρεψε τον πόνο που κατέχεις
και σκλάβο σου παντοτεινό ώστε να ζεις θα μ΄έχεις
Αν χωριστούμε ζωντανός μιαν ώρα δεν θα ζήσω
το μαύρο αίμα της καρδιάς για σένα θα το χύσω
