Ο ΣΕΙΣΜΟΣ
(ΣΤΟ ΜUERTO ΒESEADO)
Το πρωί της 17ης Νοεμβρίου του 1968, στις 4 46΄π.μ. ακριβώς ένα βουητό ξύπνησε όλους τους κατοίκους του μικρού οκισμού του Μουέρτο Μπεσ(ε)άντο, που έτρεξαν αλλόφρονες έξω απ τα σπίτια τους μόλις άρχισε η γη να τρέμει. Σεισμός, σεισμός σώσε μας Μαντόνα, Θεέ και Κύριε βάλε το χέρι σου, ήσαν οι πιο συνηθισμένες επικλήσεις, των κατοίκων του χωριού αυτού, που ήταν γνωστό για τον πελώριο κάθετο βράχο, που δέσποζε στη θάλασσα Νοτιοδυτικά της Σιέρα Μαέστρα (τοποθεσία, γνωστή για την ασημένια άμμο και τα πεντανόστιμα ψάρια της).
«σεισμός, σεισμός , σώσε μας Μαντόνα…
ήσαν οι πιο συνηθισμένες επικλήσεις, των κατοίκων του χωριού»/σαν και μας Παναγιά μου σώσε μας, Θέ μου βοήθα δηλαδή…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
To Araho Pavinoh δε μοιαζει πειστικό σαν όνομα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!