ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Την περίοδο 1974-75 ο Νίκος Καββαδίας ταξίδευε (εργαζόταν) ως ασυρματιστής (μαρκόνης) με το κρουαζιερόπλοιο AQUARIUS ( Υδροχόος). Από Πειραιά-Ηράκλειο-Κωνσταντινούπολη , τακτικό ταξίδι μιας εβδομάδας. Στο Ηράκλειο κάθε Σάββατο 3μμ έως 8 μμ τους πρώτους μήνες και μετά 5μμ – 8 μμ.
Σ΄όλα τα ταξίδια τον περίμεναν οι φίλοι της Κρήτης, συνήθως με κάποιο μικρό και ελκυστικό πρόγραμμα ολίγων ωρών. Έφτασε στις 13 Απριλίου του 1974 με τη Δικτατορία της ελεεινής μορφής ζωντανή ακόμα και αποχαιρέτησε το νησί στις 14 Οκτωβρίου με τη νεαρή Δημοκρατία να κάνει τα πρώτα της βήματα.
Το τελευταίο επαγγελματικό του ταξίδι μια μέρα του Οκτωβρίου με καλόν καιρό, αφιερώθηκε σε φιλικό ζευγάρι, που έμενε στο θερινό του ενδιαίτημα, την Αγία Πελαγία σε ένα σπιτάκι κομψό, 43 τετραγωνικών μέτρων.
Στις 5 μμ περίπου ο ποιητής κατέβαινε την μακριά σκάλα του “Ακουάριους” και τον υποδέχονταν ο Κώστας και ο Βασίλης- οι πιο στενοί φίλοι της πόλης.
-”Για που σήμερα;”
-Μα εκδρομούλα στην Αγία Πελαγία, έναν κοντινόν όρμο, στο Μύρο και την γυναίκα του.
-”Θα προλάβουμε;””
-Δεν είναι μακριά, θα τους ειδοποιήσουμε
Ποτέ δεν υπήρχε κάποια προετοιμασία ή πρόγραμμα, με αποφάσεις της στιγμής βρισκόταν πάντα μια καλή λύση για την φιλοξενία του Μαραμπού, που ξέραμε πια τι του άρεσε και τι τον συγκινούσε.
Είχαν τηλέφωνο και βεβαιωθήκαμε ότι το ζεύγος Μιγάδη δεν έλειπε από το εξοχικό του σπίτι. Φτάσαμε γρήγορα, μας υποδέχθηκαν με θέρμη κι έδειξαν ιδιαίτερη αγάπη στον Καββαδία. Στο εικοσάλεπτο από το τηλέφωνο, όλα είχαν ετοιμασθεί υποδειγματικά για μια ρακή, που θέλει απλότητα και καλή καρδιά- “λίγα πράγματα και πολλή αγάπη” παρατήρησε ο Μύρος όταν ο ποιητής πρόσεχε και σχολίαζε τον ναυτικό διάκοσμο της μικρής βίλας και ρωτούσε για τις παλιές κορνιζομένες καρτ ποστάλ.
Φαντασμαγορική η Δύση που παρακολουθήσαμε από τη μεγάλη τζαμόπορτα,
μετά άναψε το μικρό τζάκι- σπίθιζε, είχε χαμηλώσει η θερμοκρασία, μα πιο πολύ ζέσταινε τις κουβέντες, που ξετύλιγαν ιστορίες και θύμισες από θάλασσες και ωκεανούς, από ναυτικούς λιμάνια και ναυάγια.
Ρακή με χορτόπιτες και τυρί και ντομάτες και τέλος τυρόπιτες με μέλι και μια γαβάθα με καθαρισμένα ρό(γ)δια. Η οικοδέσποινα κ. Χρυσαυγή, ήταν τόσο περιποιητική που υποχρέωνε τον ποιητή σε φιλοφρονήσεις, μα η έκπληξη του ήταν τα αμέτρητα ρουμπίνια της πιατέλας, που έμοιαζαν θησαυρός των πειρατών του Αρχιπελάγους.
Αποχαιρετώντας υπέγραψε ένα αντίτυπο του “ΜΑΡΑΜΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥΣΙ” σημείωσε:
“Στον Mύρωνα και τη Χρυσαυγή Μιγάδη
για το ωραίο δειλινό που μου χάρισαν
στο Hράκλειο
με φιλιά
Ν.Καββαδίας
Ηράκλειο P/S QUARIUS
14.10.1974
ΑΛΚΜΑΝ 