
Παρατημένες σερπαντίνες
κοτιγιόν
στον καναπέ κι όπως αργά
η νύχτα πέφτει
παρατηρώ πως είχες γράψει
στον καθρέφτη
“μελαγχολία”μ΄ένα κόκκινο
κραγιόν…
Τώρα δεν βλέπεις στον
καθρέφτη σου παρά
μαλλιά λιτά που θελουν
πολύχρωμες κορδέλες
φωνές και γέλια με τις άλλες
τις κοπέλες
την πλήξη διώχνουν
μα δεν φέρνουν τη χαρά…
Απόψε που σε περιμένω στη γωνιά
να μη βαφτείς έστω για ένα
μόνο βράδυ
αφού με το ίδιο των χειλιών σου
κοκκινάδι
τόνισες όλη της ψυχής την παγωνιά…