Νίκος Καββαδίας,35 χρόνια μετά

Το αφιέρωμα στον ποιητή της θάλασσας και των ανοικτών οριζόντων, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, έκλεισε στον «alkman.gr»στις 10 Φεβρουαρίου – είναι η ημερομηνία της αναχώρησης του, για το μεγάλο ταξίδι. Εκείνη τη σκοτεινή μέρα, που ο Μαραμπού ένοιωσε άσχημα και μονολόγησε: «αυτό που φοβόμουν έγινε». Είχε πριν ένα μήνα συμπληρώσει τα 65 χρόνια του, έκανε σχέδια και προγράμματα με ασυνήθιστη αισιοδοξία και μεγάλο κέφι.

Μα όσο αισθανόταν καλά τόσο εξόρκιζε την κακή την ώρα, του φαινόταν να έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες, είχε περάσει ότι φοβόταν να ονειρευθεί, ένοιωθε να ζει σ΄ένα ποίημα του, δημιουργός και πρωταγωνιστής- μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Να σβηνε τη λαχτάρα του με λίγο σπίρτο, ένα ποτό καλής ποιότητας, μα δεν έπρεπε η υγεία του δεν ήταν τόσο ισχυρή, μα γίνεται και χωρίς οινόπνευμα, δεν ήταν ο καλός νοικοκύρης, ο τακτικός μικροαστός, μα άνθρωπος της θάλασσας, του λιμανιού και του πελάγου.
Πάντα απεχθανόταν την «οικονομία» ξοδευόταν όπου τύχαινε, σπαταλούσε ασυλόγιστα, πετούσε δεν μάζευε, σαν να΄θελε να ναι πάντα ελεύθερος από κάθε βάρος. Κι ας είχε και υποχρεώσεις, κι ας ήταν άνθρωπος που αναγνωρίζει τα «χρέη» του και προσπαθεί να ανταποκρίνεται με συνέπεια.

Η βάρκα που είχε έλθει, θα τον οδηγούσε στα γαλάζια νερά, στα δάση των καταρτιών και στις συστάδες με τα ξάρτια- όμως έγινε διαφορετικά από ότι ήθελε. Έγινε αυτό που φοβόταν, μια βαρκούλα για ρυχά νερά. Έπρεπε να μπεί, δεν γινόταν αλλιώς, και να μην ξεχάσει το νόμισμα- το χε στο νου του πάντα- να πληρωθεί ο βαρκάρης. Ποτέ στο βίο του δεν υπήρχε βερεσέ, ο ναύτης πληρώνει μετρητοίς, για κάθε ανάγκη του.

Συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από το τελευταίο ταξίδι του Μαραμπού, οι κρητικοί φίλοι του θα αφήνουν ένα λουλουδι στα πράσινα νερά του Βενετσιάνικου λιμανιου και θα τον φέρουν ξανά στις παρέες τους για λίγο, με ρακί που του άρεσε και θα ξορκίζουν το κακό, με στίχους του.
Και θα τραγουδούν το ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ:

Έβραζε το κύμα του γαρμπή
Ήμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτη
γύρισες και μου΄πες πως το Μάρτη
σ΄άλλους παραλλήλους θα΄χες μπει

Έγινε έτσι ακριβώς πριν 35 χρόνια, μπήκε σ άλλους παραλλήλους το Μάρτη του 1975, η Κρήτη δεν θα τον θανάβλεπε πια.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα σχέδια είναι από το Λεύκωμα του Σπύρου Βασιλείου «Φώτα και σκιές» ( έκθεση του 17.3.1974 στο Ηράκλειο)