Υπήρξαν άραγε αρνητικές εκτιμήσεις για τον αγαπημένο μας ποιητή; Στο ευρύτερο κοινό, μόνο οι ελάχιστες φιλολογικές επικρίσεις είναι γνωστές. Όμως υπήρξαν κάποιες έντονες αμφισβητήσεις και προέρχονται από τον επαγγελματικό του χώρο, τους ναυτικούς. Βέβαια όχι ακριβώς απο τους εργαζόμενους στη θάλασσα, αλλά από ορισμένους από αυτούς που σχετίζονται και με συγγραφές και γράμματα. Ο πιο γνωστός είναι ο Βασίλης Λούλης (1901-1972), που ήταν » αυτοδίδακτος μάστορης και ατόφιος αφηγητής» κατά τον κριτικό Α. Αργυρίου, που ανέλαβε τη δακτυλογράφηση ενός κειμένου του με τίτλο «Μαραμπού» που είναι μια δριμεία επίθεση, εναντίον του γλυκύτατου Καββαδία.
Στην έκδοση του 1982 (ΠΟΛΥΤΥΠΟ, Επτά κείμενα για τον Καββαδία) ο κριτικός της λογοτεχνίας μέσες άκρες, παρουσιάζει τις θέσεις του Λούλη, που τον θεωρεί «αξιοσημείωτη περίπτωση στα γράμματά μας, μέσα στους γνήσια ασπούδαχτους». Ο Βασίλης Λούλης και αργότερα ο καπετάνιος και συγγραφέας ναυτικών βιβλίων Α.Τζαμτζής
με ένα λίβελο που δημοσίευσε ο «ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ», εξαπολύουν μύδρους εναντίον του Μαραμπού γιατί (λένε) όχι μόνο δεν εκφράζει τους πόθους και τη λαχτάρα και τη αγωνία των ναυτικών μας αλλά αντιθέτως τους δυσφημίζει και τους κακολογεί. Η κακότητα και το θράσος ξεπερνούν κάποια όρια , τουλάχιστον της επαγγέλματικης αλληλεγγύης αλλά και της απλούστερης κοινότατης ευγένειας, το περιοδικό που φιλοξένησε τα κείμενα, αναρτά και μια απολύτως άδικη και βάναυση κακόγουστη και άθλια επίκριση:
Θα παρακάμψουμε τους υπερβολικούς επικριτές, όποιος επιθυμεί να δει τι λένε, ας ψάξει στο περιοδικό ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ τεύχος 197 /2009, από το τεύχος αυτό θα παρουσιάσουμε κείμενο (αποσπασματικά) ενός ναυτικού που υπερασπίζεται τον Καββαδία και αποκαθιστά την αλήθεια για την ζωή και το έργο του ποιητή.
ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΣΤ. ΜΑΜΙΔΗΣ :
απάντηση στον ΤΖΑΜΤΖΗ
«(…) Κύριε Τζαμτζή, ειλικρινά εξεπλάγην όταν διάβασα τς απόψεις σας για τον μεγάλο μας Νίκο Καβαδία, απόψεις πικρίας και απαξίωσης για έναν άνθρωπο που πηγαία και αυθόρμητα έγραψε τα αισθήματα του και αποτύπωσε εικόνες που έβλεπε στα ταξίδια του, με έναν μοναδικό τρόπο.(…)
Νομίζω ότι αδικείτε τον Καββαδία. Ο Καββαδίας ήταν φτιαγμένος από εκείνη τη μαγιά -το DNA λέμε σήμερα-του λάτρη του εραστή της θάλασσας, του φευγάτου του ρωμαντικού ονειροπόλου. (…) Απολάμβανε τα ταξίδια του, γι αυτό έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του στα καράβια.(…)
Στο ανεβοκατέβασμα της πλώρης πάνω στο κύμα- όταν τα μποφόρ ανέβαιναν πάνω στην κλίμακα του Αιόλου, στο αγεροκτύπημα του άλπμουρου, ο Καββαδίας ΖΟΥΣΕ. Ζούσε όπως τόσοι άλλοι λάτρεις της θάλασσας.Ζούσε απολάμβανε κι έγραφε ποιήματα για τον εαυτό του. Δημιουργούσε αυθόρμητα για να χει να θυμάται…Δημιουργούσε για να χει συντροφιά στη μοναξιά του…(…)
ο Θαυμασμός μου για τον ποιητή συγγραφέα και ναυτικό Νίκο Καββαδία, είναι προσωπικός και αγνός. Είναι ο θαυμασμός ενός ακόμη λάτρη της θάλασσας, που μέσα από τον Καββαδία βρήκε τα λόγια που έψαχνε, αλλά δεν ανέβαιναν στο στόμα του για να εκφράσει την αγάπη του. (…)
Υ.Γ. Παρήγορο ότι γνώρισα δόκιμους από τις σχολές που τον λατρεύουν(…)
ΑΛΚΜΑΝ 