Στις ανοιξιάτικες αλλά δύσκολες μέρες μας, ας προσθέσουμε λίγη ευθυμία, με στίχους από παλιά χρόνια. Μικρά και μεγάλα ζώα ακόμα και εντομάκια, παρουσιάζονται σε μαντινάδες, για πειρακτικά και αστεία δίστιχα.

Εμάκρυνα σου το σκοινί κι ήφταξες στο χασίλι
μα δα σου το κοντύνω γω και δα σε φάνε οι ψύλλοι!
χασίλι=σανό
Σώπασε μα την πίστη μου μην κάνεις τόσο νούρι
και χαλινάρι και σκοινί σου λείπει απου τη μούρη
Ήταν κακό το κλήμα μας το φάγαν κι οι γαηδάροι
χέστηκε κι η φοράδα μας στ΄αλωνι με το στάρι
Πάντα το γεροντόβουιδο στη βοσκαράν αράσσει
δόδια δεν έχει να μασεί μας σκιάς ανεχαράσσει
δόδια=δόντια
Ο πετεινός στη γειτονιάς παίζει με τσ΄όρνιθές μας
άχι και να παιζα και γω με τσι γειτονισσές μας
Αφορδακός στον ποταμό και κάνει στράκα στράκα
θαρρώ πως την κατούρησες αγάπη μου την βράκα
Σα βγάλει ο κάτης κέρατα κι η κολιτσάφρα (2) γένια
ετοσεσά θα παντρεφτείς μον΄έβγα που την έγνοια
(2) σαύρα
Μη μου πολυψηλώνεσαι μην κάνεις τη μεγάλη
κι έναν αξάι κόνιδες βαστάς στην αμασχάλη
Απ΄όλα τα πετούμενα ο ψύλλος έχει χάρη
που στων κοπέλω τα βυζά βγαίνει και σολατσάρει
Ωσάν το λιανοχάρουπο είν΄η κορμοστασά σου
τση τσαρφαλίδας(1) τη θωριά έχουν τα μάγουλά σου
(1) γρύλλος
Ηθελα να μουνα κοριός να τρέχω στο ταβάνι
να πέφτω στο κρεβάτι σου τη νύχτα μάνι μάνι
Ήθελα να μουνα κοριός να σε γλυκοτσιμπήσω
κι ανε βρεθώ στα νυχια σου να λιώσω και να σβήσω
Επιλογή πολλλών μαντινάδων από το βιβλίο τη; Μαρίας Λιουδάκη «ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ»
εκδοτικός οίκος «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ» 1936
μια παρατήρηση:
οι απόψεις διίστανται για τον όνομα του τετράποδου φίλου μας στην πρώτη φωτογραφία που του μιλάει ο κ. Ανδρεαδάκης…
Ισως να είναι ο Αντώνης, ο Αποστόλης ή ο Παναγιώτης (για μένα)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
με τον ΑΠΟΣΤΟΛΗ οχι με τον ΑΝΤΩΝΗ
ανδρεαδακης
Μου αρέσει!Μου αρέσει!