Θα μαι χώμα να πατάς
στάμνα για να ξεδιψάς
λύχνος να φωτίζεσαι
ο καθρέφτης να κοιτάς
Και θα γίνομαι ότι θες
να χεις παντα γύρω σου
κι ο αγέρας τσ΄αναπνιας
στο λαιμό το μύρο σου
Θα σου φέρνω τη χαρά
ζάχαρι και μέλι
από κόσμους ξωτικούς
σε χρυσό σκουτέλι
Όταν θα κουράζεσαι
όνειρα θ΄απλώνω
τ΄άρωμα μεθυστικό
θα σάγγίζει μόνο
Κι όταν νύχτες σκοτεινές
την αγάπη αποζητάς
και μετράς τι θα δινες
με φτερά μου θα πετάς
Κι όταν στον ψηλότερο
ουρανό θα φτάνεις
αστεριών διαμαντικά
στα μαλλιά θα βάνεις
ΑΛΚΜΑΝ 