Ταξίδι στα Κύθηρα

Τα φτερά των Ερώτων διπλώθηκαν
και ψηλά μες τα νέφη χαθήκαν
οι μικρούλες οι φώκιες που παίζανε
στις σπηλιές τις βαθιές εκρυφτήκαν

Τα κατάρτια σπιρτόξυλα σπάσανε
την κουβέρτα σαρώσαν οι ανέμοι
τα σκοινιά και τα ξάρτια κοπήκανε
το καράβι ακυβέρνητο μένει

Μοναχοί στων κυμάτων τη μάνητα
το νερό θολωμένο καπνίζει
κι ο βραχνάς πιο βαρύς κι απ΄ το σίδερο
στο βαθύ το βυθό μας ποντίζει

Το καράβι που χρόνια ετοιμάζαμε
για ταξίδι του ονείρου, στον πάτο
με τα φύκια στεφάνια μας πλέκουνε
οι νεράιδες το κόσμου του κάτω

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Επανάληψη για την ενότητα των Κυθήρων/Από την ομότιτλη ποιητική συλλογή
«σατιρικών και νοσταλγικών στίχων»