ΜΗΝΑΣ ΔΗΜΑΚΗΣ – ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
ΕΙΧΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΜΙΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ
Είχες μέσα στὰ μάτια σου
μιαν αστραπὴ απὸ τους ανέμους
και στην καρδιά σου μιαν άγρια φλόγα
που έλεγες δεν ήταν ποτὲ να σβήσει
και στα μάτια σου μέσα μια πράσινη θάλασσα
την ἀγριεμένη θάλασσα του νησιού μας
να δέχεται καταιγίδες
και στὴν καρδιά σου μια παράφορη άνοιξη τροπικὴ
μ’ ένα λευκὸ περιστέρι τρομαγμένο
κι έν’ αταξίδευτο χελιδονάκι του θεού
Είχες μέσα στα μάτια σου τις Κυριακὲς
σαν χτυπά η καμπάνα στο άσπρο εκκλησάκι
στην αψηλὴ πλαγιὰ του χωριου
και ξεκινουν οἱ ξωμάχοι γιὰ την λειτουργία
και στην καρδιά σου μίαν αγάπη καθάρια
σαν την πρώτη ώρα τῆς χαραυγής
στα κατάξερα βράχια
της γυμνής εξοχής μας
Είχες μέσα στὰ μάτια σου
έναν κόσμον ολάκερο τα όνειρά μας
εκεί χορεύουν στὶς ακρογιαλιὲς
τυλιγμένοι αρμυρὰ φύκια
αρχαγγελικοὶ έφηβοι καὶ κοπέλες αέρινες
ανάβουν φωτιὲς κοσμογονικὲς
και περπατούν στις φωτιὲς καὶ πηδούν καὶ σκληρίζουν
και τραγουδούν περήφανα τραγούδια προγονικά:
Κι οι θάλασσες και τα βουνὰ
κι οι θάλασσες και τὰ βουη καρδιὰ
έρμη καρδιὰ βιγλάτορας τοῦ Χάρου
Είχες μεσ’ στην καρδιά σου
έναν κόσμον ολάκερο τα όνειρά μας
εκεί πίνουν και μπερμπατεύουν καὶ βλαστημούν
και ξεκινούν μεθυσμένοι
να σφάξουν χίλια πρόβατα χίλιες κοπέλες να φιλήσουν
να ξεγελάσουν και τον Χάροντα με το ρακὶ και το τραγοῦδι.
Εκεί ζώνονται τ’ άρματα και κλέφτες ξενυχτούνε
Αχ! κι απὸ κορφὴ σ’ άλλην κορφὴ σαν σταυραητοὶ πετοῦνε
Είχες μέσα στα μάτια σου
μιαν αστραπὴ απὸ τὸν άνεμο της πατρίδας
και στην καρδιά σου μίαν άγρια φλόγα
κι έλεγες δεν ήταν να σβήσει ποτέ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πέρασαν 30 χρόνια από το μεγάλο ταξίδι του ποιητή, στην πόλη του τον θυμούνται, ο ΑΛΚΜΑΝ θα αφιερώσει πολλές «σελίδες» γι αυτόν – Ελάσσων αλλά σημαντικός, μπορεί ακόμα να συγκινεί όσους αγαπουν
την ποίηση.
ΑΛΚΜΑΝ 