Πριν γραφεί η πρώτη λέξη αυτού του κειμένου, έπεσε πάνω μας μια τρομοκρατική μπόμπα μεγάλης ισχύος. Κατέστρεψε όλες τις καλές προθέσεις μας κάθε θετική σκέψη και ιδέα για το λαοφιλέστερο των αθλημάτων, το ποδόσφαιρο. Και ας είμαστε δηλωμένοι φίλοι της στρογγυλής θεάς, ας αφιερώνουμε πολλές ώρες στα ματς (της ΤV συνήθως) και τις ατέλειωτες ποδοσφαιρικές συζητήσεις. Το άθλημα των φτωχών που δεν άργησε να μετατραπεί σε παιγνίδι των υπερπλουσίων παραγόντων και των εκατομυριούχων αθλητών , μας συγκινεί με κάποιο τρόπο σαν θέαμα, μας θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια, μας δημιουργεί ψευδαισθήσεις, μας θυμίζει την κοινότητα την ομάδα, μας αναστατώνει με φάσεις και αντιδράσεις, ζούμε στιγμές έντασης και ενθουσιασμού. Είναι και μια φυγή από μια μίζερη καθημερινότητα, τα προβλήματα και την αδυναμία μας να βρούμε λύσεις, είναι η μόνη μας διασκέδαση, το πιο πλήρες παιγνίδι, στο οποίο νοιώθουμε να συμμετέχουμε, έστω κι αν δεν αγγίζουμε ποτέ την μπάλα.
Και επειδή η πολιτική ζωή είναι τελείως στάσιμη, βάλτος με πολύ επικίνδυνες λάσπες και βρομιές, προτιμούσαμε τελευταία αντί του Β’ προγράμματος το Σπoρ FM.
Τουλάχιστον εδώ είναι λιγότερο εξευτελισμένοι οι δημοσιογράφοι, πιο καθαρές οι εικόνες, φτωχότερη οι γλώσσα μα καθολικά αναγνωρισμένοι, χωρίς να χρειάζεται ψηφοφορία, οι πρίγκιπες και οι βαρόνοι με τα αξιώματα.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες έχουν την ιδιομορφία της Ανωνύμου Εταιρείας, δηλαδή ο βασικός μέτοχος αποφασίζει, για όλους και όλα.
Έτσι μας έπεσε αμέσως, χωρίς καθυστέρηση η μπόμπα : ο Τζίγκερ ( ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού) διόρισε πρόεδρο στην ομάδα της ιδιοκτησίας του του Νίκο Κωνσταντόπουλο!
Για πολλούς μπορεί να μην σημαίνει τίποτε η επίφοβη είδηση, μα δυστυχώς εμείς ανήκουμε σ αυτούς που τον ξέρουμε, όχι γιατί τον διαλέξαμε, όχι γιατί είναι φίλος μας. Μας επεβλήθη από παλιά, πολιτικό πρόσωπο πολύ σημαντικό, με ηγετικές ικανότητες εξαιρετικές αναγνωρισμένες από όλους, καθήλωνε εχθρούς και φίλους. Και από τα φοιτητικά αμφιθέατρα, πέρασε στην αντιδικτατορική δράση και μετά στην κεντρική (όπως λένε) πολιτική σκηνή, έγινε βουλευτής υπουργός και πολιτικός αρχηγός. Και αποστρατεύθηκε νωρίς, έμεινε ως πολιτική εφεδρεία, ίσως η πιο διακεκριμένη, γενικής εκτίμησης. Από το Κέντρο στην νεότητα του, πέρασε σε αριστερές θέσεις και καθιερώθηκε ως ηγέτης του λεγόμενου “προοδευτικού” δημοκρατικού χώρου. Δικηγόρος μεγάλων υποθέσεων, δεν είχε ανακατευθεί (όσο ξέραμε) με επιλήψιμες δίκες, ήταν (φαινόταν) πεντακάθαρος, σε μια χώρα που βουλιάζει στην διαφθορά και την ανυποληψία.
Η αποδοχή μιας “δοτής” θέσης, που του πρόσφερε νέος εφοπλιστής, η πανηγυρική είσοδος του στον κόσμο των κόσμο των μεγαλοαστών, των πλουσιότατων, όχι καν ως μέλος της συντροφιάς τους αλλά ως σκεύος επιλογής των (οι γνήσιοι φίλαθλοι τους ονομάζουν “αχυράνθρωπους” τους διοριζόμενους, γιατί στερούνται πραγματικής δύναμης και οφείλουν πειθαρχία στις εντολές του αφεντικού της κάθε ομάδας)εξέπληξε και λύπησε.
Ο ηγέτης της Αριστεράς, επιλογή του μεγαλομετόχου του Παναθηναϊκού ! Ο αστέρας του συνδικαλισμού και της πολιτικής, ο καταιγιστικός δικανικός ρήτωρ, στην υπηρεσία των αρχόντων της στρογγυλής θεάς. “Ο tempora o mores “ θα αναφωνουσε μαζί μας, συνάδελφός του ενθυμούμενος τον Κικέρωνα, «θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι» παρενέβη αμέσως από το ραδιόφωνο, άγνωστος αλλά έμπειρος (ως φαίνεται) φίλαθλος – πιο έγκυρος ασφαλώς σχολιαστής.
ΑΛΚΜΑΝ 
Πως το λένε; «Τα ύστερα τιμούν τα πρώτα;»
Μήπως τελικά είχατε υπερεκτιμήσει την προσωπικότητα του ανδρός; (Για μένα το πιθανότερο)
Άσε που τώρα πρέπει να διαχειριστεί έναν οργανισμό με περισσότερο κόσμο από το κόμμα που ηγούνταν. Για τις προθέσεις του δεν μπορώ να ξέρω. Αλλά δύο είναι οι εκδοχές: 1)Όλοι μας (που ασχολούμαστε με το ελληνικό ποδόσφαιρο) κρύβουμε έναν πρόεδρο μέσα μας. 2) Ποιος θα αρνιόταν την εύνοια ενός Βαρδινογιάννη έχοντας μάλιστα και παιδιά που μπορεί να επωφεληθούν από αυτή τη σχέση;
Σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον η καινούρια επαγγελματική καριέρα του πρώην αριστερού…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οι πιθανοτητες να επιβιωσει-εστω για ενα μικρο χρονικο διαστημα -στον Παναθηναικο ο Νικος Κωνσταντοπουλος ειναι μικρες.Ειναι πραγματι «βομβα» η ειδηση.»Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου» θα προσθετα εγω στα «o tempora o mores» και στο «τα υστερα τιμουν τα πρωτα» και δε θα βιαζομουνα να τον καταδικασω.Θα περιμενω το πρωτο του ολισθημα και τοτε θα συμφωνησω με το Βασιλη.Θα ηταν πραγματι εκπληξη μεγαλη-και φυσικα θα το χαιρετουσε ολος ο προοδευτικος κοσμος,ανεξαρτητα ποδοσφαιρικων φρονηματων-αν ο ΝΚ καταφερνε να αλλαξει «ΚΑΤΙ’ στο χωρο του επαγγελματικου ποδοσφαιρου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!