Επιλογή Β.Ζ. από το βιβλίο » Τι μαντινάδα να σου πω…» του Αριστείδη Χαιρέτη (Γυαλαύτη)
Οψές ταχιά την πέτυχα κι επότιζε τσι βιόλες
κι ήταν αυτή πιο δροσερή κια πιο όμορφη απ’ όλες
Γιάντα το σφακολούλουδο στα χέρια σου σαν πέσει
βγάνει χυμό κι είναι γλυκύς κι όλου του κόσμου αρέσει;
Π΄όπου περάσεις μάθια μου η φύση πρασινίζει
φεύγεις κι ο κόσμος συννεφιά κι αρχίζει και χιονίζει
Θυμάσαι όντε σου το’ λεγα τα λούσα περιττά΄ναι
γιατί τα μάθια κοπελιά κι οι γλώσσες θα σε φάνε
Στη μέση μέση τση καρδιάς γροικώ να ποναλάκι
και λέω πως τη ράγισες μικιό κοπελιδάκι
Εμπήκα μέσα στο σεβντά για να τονε γνωρίσω
κι εδά δε βρίνω ο δυστυχής την πόρτα να πορίσω
Είναι στιγμές που θες δεν θες θα-ν έρχομαι στο νου σου
γιατί μουν αγαπητικός του πια καλού καιρού σου
Όντε-ν αστράφτει και βροντά στην αγκαλιά τζη μ’ έχει
και κλειω και τα παράθυρα κι ασ΄τον καιρό να βρέχει
Τούτη η ζωή’ ναι ψεύτικη σαν το κουφό καρύδι
κι όποιος την πάρει σοβαρά το χάνει το παιχνίδι
Τέσσερις μήνες χωριστά μικιό κοπελιδάκι
κια συμπληρώνομε κι οι δυο οχτώ μηνώ μεράκι
Που ν’ ο καιρός απ’άστραφτε κι έριχνε το χαλάζι
κι εμείς πηγαίναμ΄αγκαλιά κι είχεν ο κόσμος χάζι
ΑΛΚΜΑΝ 