Από την ύλη των χθεσινών εφημερίδων ξεχωρίσαμε και αντιγράφουμε:
( εισαγωγή σε κείμενο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 25.7.2010)
Μνήμη Μανόλη Αναγνωστάκη
Της Κατερίνας Σχινά
Πέντε χρόνια πέρασαν από τον θάνατο του Μανόλη Αναγνωστάκη και δεν τον θυμηθήκαμε όσο του έπρεπε. Δεν ξέρω αν κιόλας τον ξεχάσαμε, αλλά η σιωπή αυτής της επετείου μάλλον δεν συνόρευε με τη δική του. Γιατί, καθώς είχα γράψει και παλιότερα, υπάρχουν λογιών και λογιών σιωπές. Οι σιωπές της λησμοσύνης και η σιωπές της μνήμης. Οι σιωπές της αδεξιότητας και οι σιωπές της επίγνωσης. Από τη σιωπή του αγάπησα κι εγώ τον Μανόλη Αναγνωστάκη. Οχι την πολυθρύλητη συγγραφική, αλλά την άλλη· εκείνη, στην οποία βυθιζόταν όντας πλάι στους φίλους του και που την έσπαγε στιγμές στιγμές με την πιο καίρια παρατήρηση, ένα αστείο, μια λέξη. Και ξαφνικά, ήταν σαν να ’μπαιναν τα πράγματα στη θέση τους, οι συζητήσεις που ξεστράτιζαν να ’βρισκαν τον πυρήνα τους, οι άνθρωποι να ξανασυναντιούνταν με το κέντρο τους.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η συνέχεια στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ 25.7.2010
ΑΛΚΜΑΝ 
Είναι κρίμα πολύ κρίμα που μια τόσο ευαίσθητη και διεισδυτική κριτικός όπως μας έχει αποδείξει ότι είναι η Κατερίνα ΣχΙνά να μιλάει τόσο απαξιωτικά για την ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη τον οποίο φαίνεται να γνώριζε και προσωπικά. Όχι ότι δεν έχει το δικαίωμα αλλά αφού επαινεί τον παιγνιώδη «Μανούσο Φάσση» πως μπορεί να μην αξιολογεί το μείζον που τον εμπεριέχει. Είναι κάπως σαν κάποιος να εκστασιάζεται με μια πορτοκαλάδα και να απορρίπτει τα πορτοκάλια και τους πορτοκαλεώνες. Είναι δυνατόν! Αλλά εκεί που ακραία, νομίζουμε, αστοχεί η Κατερίνα Σχινά είναι ο θαυμασμός της προς τον σιωπηλό Μ.Α. των τελευταίων ετών της ζωής του. Όταν είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο ποιητής του Χάρη δέσποζε στις παρέες όταν ήταν υγιής και ανθηρός. Και υπάρχουν πολλοί που τον θυμούνται όπως π.χ. ο εξαίρετος διανοούμενος, φίλος και συνεργάτης του Τέλης Σαμαντάς. Ήταν, λένε, στις συντροφιές όπως το δεκάρι στο γήπεδο, για όσους σκαμπάζουν από φουντ-μπολ. Γιατί λοιπόν αυτή η εμμονή στον άρρωστο και καθημαγμένο ποιητή; Ακατανόητη μου φαίνεται εν προκειμένω και η αναδημοσίευση -ασχολίαστα- μέρους του κειμένου της Κ.Σ. Σε τι εξυπηρετεί;
Σοφία Λιλιμπάκη
Ιεράπετρα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!