αφιέρωση : στον Αριστείδη Βλάση
Πόλη θαλασσινή καλότυχη
την ανοχή σου θεωρουν αδυναμία
αυτοί που χόρτασαν γκυκό ψωμί
και παίζουν ζάρια να κερδίσουν με μανία
Χαλάσαν τις σαράντα σου εκκλησιές
κι εκτίσαν μαγαζιά ψηλά ξενοδοχεία
οι άγιοι τριγυρνούν στις γειτονιές
κι η Παναγιά σου ζητιανεύει στη γωνία
Οι εμπόροι διαλαλούν στην αγορά
κι οι ξενοδόχοι τα σεντόνια συχναλλάσουν
μεσάζοντες πουλούν αγέρα και νερά
που στις κοινότητες σε πλαστικά τα βάζουν
Οι φοιτητές στα μπαρ σου ξενυχτούν
αστέρια στα ποτήρια τρεμοσβήνουν
την επιστήμη θέλουνε ν αμφισβητούν
κι ερωτικά προβλήματα να λύνουν
Κάστρο της μνήμης και της θύμησης
ο αρχαίος θεός σου πέτρωσε στο Γιούχτα
κι είναι παντοτινός φρουρός ακοίμητος
με κεραυνούς στη δυνατή του φούχτα
Πόλη της μνήμης και της θύμησης
μπορεί πολλοί να μοιραστήκαν τα προικιά σου
μα την ταυτότητα σου ακόμα την κρατείς
και την ελεύθερη απροσκύνητη καρδιά σου
ΑΛΚΜΑΝ 