Έχω γεμίσει τα μπαγκάζια μ’ ενοχές
τα ράφια της ζωής πολύ στοιβάζουν
ψάχνω στο δρόμο τις γνωστές χωματερές
ψυχές και τροχοφόρα να τ΄αδειάζουν
Έχω γυρίσει τις σελίδες τις παλιές
που βάραιναν του βίου τα πεπραγμένα
κι έχω τυλίξει σε ρολά περγαμηνές
συνθήματα παλιά και τετριμμένα
Κι έχω αγαπήσει πια κι εμένανε για με
πορεύομαι μ’ αυτόνομη πυξίδα
κι απολαμβάνω στης ζωής τον καφενέ
εικόνες που ξεκάθαρα τις είδα
ΑΛΚΜΑΝ 