
Συνεχίζεται αυτές τις μέρες η έκθεση των πολύτιμων φωτογραφιών, του γάλλου διπλωμάτη Paul Blanc, στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου του Δήμου Ηρακλείου. Πρόκειται ακριβέστερα για την μεταφορά στο Ηράκλειο της έκθεσης που πραγματοποιήθηκε πέρσι στα Χανιά, από τους εκεί παράγοντες, δεν έγινε καμιά προσαρμογή για την πόλη μας, ούτε δόθηκε κάποιο σημείωμα που να ενημερώνει τους επισκέπτες, αυτής της συγκεκριμένης παρουσίασης.
Και τα έντυπα και ο κατάλογος, τα υπογραφουν οι δημοτικοί παράγοντες των Χανίων, που με την ευκαιρία, εκθειάζουν την πάλαι ποτέ υπουργό εξωτερικών. Η επιμελήτρια κ. Ζ.Σημανδηράκη στο κατατοπιστικό της σημείωμα, διατυπώνει και την άποψη ότι «τα Χανιά είχαν καθιερωθεί, από τα μέσα του 19ου αιώνα, ως πρωτεύουσα του νησιού, λόγω των συχνών απαναστάσεων στο χώρο της Δυτικής Κρήτης». Δεν πρέπει να παραξενεύεται κανείς, από χρόνια καλλιεργείται κάποιος τοπικός σωβινισμός, που δεν περιορίζεται στους φανατικούς και αμελέτητους ανθρώπους και υπάλληλοι πνευματικών τομέων, προσφέρουν τις «απόψεις τους» ρίχνοντας νερό στο μύλο της μισαλοδοξίας και της διαίρεσης.
Από την έκδοση «Τιμή σην Κρήτη» Χανιά Νεώρια, (1984,Δήμος Ηρακλείου-Scuola Archeologika Italiana Di Atene)
___________________________________________________
Και βέβαια η εξαιρετική έκθεση, που πρέπει να επισκευτούν όσοι ενδιαφέρονται για το παρόν και το μέλλον αυτού του νησιού, είναι αναγκαστικά περιορισμένη στη Δυτική Κρήτη όπου και έζησε ο γάλλος διπλωμάτης, οι καστρινές εικόνες είναι ή αντιγραφα ή ασήμαντες-αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία της , ζωντανεύει μια από τις πιο σημαντικές περιόδους της ιστορίας μας. Ο ερασιτέχνης φωτογράφος, που παντρεύτηκε την χανιώτισσα Ερασμία, χήρα του άγγλου George Almond, αντιμετώπισε με έκδηλη συμπάθεια και φανερή αγάπη την Κρήτη και τους κατοίκους της και μας άφησε μια καθαρή και σημαντικη εικόνα, χρήσιμη για την αυτογνωσία και την προκοπή μας.

Επιτρέψετενα ξεφυλλίσουμε την κρητική ιστορία: Μεχρι το 1850 ο Μουσταφα Ναϊλή Πασάς ασκεί τα καθήκοντα Γενικού Διοικητή της ΚΡΉΤΗΣ.Προάγεται στο αξίωμα του μεγάλου βεζίρη και στη θέση του διορίζεται ο ο Σαλίκ Βαμίκ πασάς. Στα 1851 η πρωτεύουσα του “εγιαλετίου» της Κρήτης μεταφέρεται στα Χανιά. Το νησί διαιρέθηκε σε 23 επαρχίες τους λεγόμενους καζάδες…(“Ιστορία της Κρήτης” του Θ.Δετοράκη) Αυτά για τους φιλίστορες αναγνώστες σας, γιατί οι Τούρκοι αποφάσισαν την μεταφορά της ‘“πρωτεύουσας”κάποτε θα το εξετάσουμε, όμως το να περιορίζεται η μέχρι τότε (1851) επαναστατική διάθεση των Κρητών στην δυτική Κρήτη, ας πούμε ότι είναι μόνον ανακριβής εκτίμηση, χαρακτηρισμοί αυστηρότεροι δεν έχουν κανένα νόημα, το βέβαιο είναι ότι οι καζάδες (μπελάδες)συνεχίζονται…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!