Μανόλης Τσικαλάς, Δευτερο μερος

Επειδή άρεσε ο Μανόλης Τσικαλάς και το βιβλίο του, θα παρουσιάσουμε το θεμα της τελευταίας σελίδας. Ο προφορικός στίχος , μεταφέρεται στις παρέες και κάνει θαύματα. Ιδού αντιγράφομε:

Ο Μανώλης Τσικαλάς με τον φίλο και συνάδελφο και συγχωριανό και σκηνοθέτη των παραστάσεων του Δικηγορικού Συλλόγου, στις οποίες συνήθως πρωταγωνιστεί, κ. Γιώργο Μαρκόπουλο
_____________________________________________________

ΑΝΤΙΜΩΛΙΑ(*)
(*)=η αντιπαράσταση των διαδίκων

Ο Στεφανής ο Σαμαρίτης παρέα με τον Ευτύχη το Θεριάκη (…)συνωμοτούσαν εις βάρος μου (…) Την προηγούμενη, είμαστε και οι τρεις στα ρεθεμιώτικα, στο γάμο της κόρης του Α.Βαρδιαμπαση, όπου τιμής ένεκεν, εμφανίστηκα με τα σαλβάρια(1) μου και τραγούδησα ριζίτικα κατα το έθος. Οι παραπάνω φίλοι (…)αποφάσισαν , ομόθυμα , με σκωπτική διάθεση, να μου τσαλακώσουν τη στιλβωμένη δόξα της προηγουμένης και να μου βγάλουν τον καφέ που μου παράγγειλαν «απού τ΄αρθούνια»(2).
Σκαρώσανε (…)το παρακάτω τρίστιχο, που απάγγειλε έμμετρα ο Στεφανής, με στεντόρεια φωνή, εις επήκοον της παρακείμενης παρέας μαυροπουκαμισάδων(3)

– Ντύσου , στολίσου Τσικαλά, και βάλε το χιαλβάρι
στ΄Αρκαλοχώρι ‘ μόφωτα(4) να μαστε στο παζάρι
για να σε κάμομ΄αλλαξά μ΄ένα καλό μουσκάρι

Χα, χα, οι μαυροπουκαμισάδες.

Σε λίγο γνέφω του Στεφανή να πλησιάσει και με προσποιητή εχεμύθεια του δίδω την εξής απάντηση:

–Έχω τη την αξία μου σα μέ έχεις για μουσκάρι
μα συ, δεν κα΄νεις μια δραχμή σα λείπει το σαμάρι.

Χα, χα, χα, οι μαυροπουκαμισάδες/
Αλλά ο Στεφανής, ως σπάνιος Σφακιανός και Ανωγειανός μιγάς, δεν υποκύπτει (alkman, απαντά)

Μη μου μανίζεις (5) Τσικαλά, πως σ΄έχω για μουσκάρι
μα το μουσκάρι γίνεται βούϊ(7) σ΄ένα φεγγάρι.
Χα, χα, χα, οι μαυροπουκαμισάδες.
Η δευτερολογία μου ήρθε για να ανατρέψει τους βιολογικούς κανόνες που διέπουν την εξέλιξη των ειδών :

Εγώ και βούϊ να γενώ τι θες και τι γυρεύγεις
που γάϊδαρο σε κάτεχα, μα χοίρος ξετελεύγεις(6)

οι μαυροπουκαμισάδες έχουν εκστασιασθει ως δερβίσηδες του Μελβανά, κλαίνε από τα γέλια (…)