ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΤΗΣΗ
Είναι στιγμές που θα θελα ξέφρενα να πετάξω
να κάνω πτήση άγρια κι απρόβλεπτη πολύ
Κι η νύχτα να ναι ξέγνοιαστη πως όλα είναι εν τάξει
και να ξαπλώνει ανύποπτη στην παγωμένη γη
Να χω αναμμένες μηχανές τη ζώνη μου δεμένη
η απόγνωση να κάθεται δίπλα μου σιωπηλή
Η μνήμη μου η πολύπαθη στον άνεμο δεμένη
και στα φτερά να πάλλεται η λαχτάρα για φυγή
Τα όνειρά μου σκοτεινά σαν κάρβουνα- να γίνουν
καύσιμα στο ταξίδι μου – χωρίς επιστροφή
Να δώσω μια- και άλλη μια στροφή στον έλικα μου
κι όπως θα περιστρέφεται στη δίνη την τρελή
Να κάνει σκόνη όποιους δεσμούς στην γη με καθηλώνουν
και να σαρώσει μια πεζή και μίζερη ζωή
Στο άπειρο εκτινάσσοντας άφοβα τα φτερά μου
πληρώνοντας τρεμάμενη μοιραία επιταγή !
ΑΛΚΜΑΝ 