Τάσος Κόρφης – Νίκος Καββαδίας /βίοι παράλληλοι(*)

Το βιβλίο του Τάσου Κόρφη, για τον Νίκο Καββαδία, έδωσε την αφορμή για την συσχέτιση των δυο ποιητών, που συνδέονται λόγω της αγάπης τους προς τη θάλασσα, της θεματογραφίας τους και βέβαια επειδή υπήρξαν επαγγελματίες που όλη τους τη ζωή την πέρασαν σε ναυτικά επαγγέλματα.
Ο πρώτος είναι γνωστός στο χώρο της λογοτεχνίας, αλλα πολύ μακριά από το ευρύ κοινό, που είναι αμφίβολο αν έχει ποτέ ακούσει το όνομά του. Κι όμως δεν ήταν ανώνυμος ή ασήμαντος. Το ψευδώνυμο κρύβει έναν ανώτατο αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, τον Αναστάσιο Ρομποτή, που τιμήθηκε με τα ψηλότερα αξιώματα του κλάδου του, έγινε και αντιναύαρχος και αρχηγός του Στόλου.

Η καλύτερη μονογραφία για τον Καββαδία από τον Τάσο Κόρφη προέρχεται, που τον είχε γνωρίσει, αλλά και ήταν πιο κοντά του από πολλές απόψεις. Με επτανησιακή καταγωγή κι οι δυο και ναυτικοί (εμπορικό-πολεμικό ναυτικό) αμφότεροι με ευρεία γνώση της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, πολύγλωσσοι και ολιγογράφοι ποιητές και με ίδιον κύκλο ζωής, έφτασαν στα 65 χρόνια κι οι δυό και άφησαν την τελευταία πνοή τους στην Αθήνα.
Ο Κόρφης θα έχει μεγαλύτερη λογοτεχνική απασχόληση από τον Μαραμπού, με δοκίμια και μεταφράσεις, θα ιδρύσει εκδοτικό οίκο και θα εκδόσει το λογοτεχνικό περιοδικό «Ανακύκληση». Κι οι δυό αγαπούν τον Βaudelaire και οι δυο θα επηρεαστούν κυρίως, από ξένους ποιητές.

Ο Νίκος Καββαδίας είχε την τύχη να αντιμετωπισθεί θετικά από την επίσημη κριτική, μόλις εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο (Μαραμπού 1933)και γνώρισε την καθολική αναγνώριση αμέσως μετά το θάνατό του, η αξία του έργου του όμως θα μείνει στον αδέκαστο κριτή το χρόνο. Ο Τάσος Κόρφης θα περιμένει, ίσως να έχει ελπίδες να υπάρξει (δηλαδή να αναγνωρισθεί) ως ποιητής στο μέλλον, αν δεν συμβεί – μπορεί να τον θυμούνται ως αναλυτή του έργου άλλων λογοτεχνών και πρώτα του ναυτικού συνταξιδιώτη του του Μαραμπού.

Εκτιμήσεις για το χαρακτήρα τους (χρησιμοποιήσαμε πληροφορίες και έμπειρους γραφολόγους): ανοικτός χαρακτήρας, ανεξάρτητος, συγκρατημένη απαισιοδοξία και μεγάλη φαντασία ο Μαραμπού. Πιεσμένος, κλειστός χαρακτήρας, αισθηματικός, ερωτικός ο Τάσος Κόρφης. Αρκετά ακατάστατοι κι οι δυο, ατημέλητοι, με εμφάνιση που δεν δημιουργούσε εντύπωση, μπορούσαν να περνάνε απαρατήρητοι, από αυτούς που δεν τους γνώριζαν. Κι αν ο Καββαδίας ήταν εύκολο να ναι ντυμένος όπως θέλει, οι ναυτικοί συνάδελφοί του ήταν ανεκτικοί και καθόλου τυποποιημένοι, ο Τάσος Ρομποτής, έπρεπε να αντιμετωπίζει τα βλέμματα των άψογα ντυμένων και περιποιημένων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, που δεν είχαν καμιά λογοτεχνική παιδεία και τους έλειπε (φυσικά)η καλλιτεχνική ευαισθησία.
Περιγραφή (πιθανότατα)του Νίκου Καββαδία κάνει ο ίδιος στη “Βάρδια”: “Κοντός κάτου από το κανονικό, με αραιωμένα μαλλιά…Το να του αυτί έγερνε κι ήταν μεγαλύτερο από τ΄άλλο.” Ο Τ. Κόρφης από πληροφορίες συναδέλφων του, ήταν αδύνατος, χαμηλού ύψους, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.

Τάσος Κόρφης, από τις εκδόσεις «Γαβριηλίδης, λογοτεχνικό ημερολόγιο

Είδαμε από κοντά τον ποιητή των Μαραμπού, συνδεθήκαμε “δι αλληλογραφίας” λίγο με τον αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Αναστάσιο Ρομποτή, που ήταν και αξιόλογος ποιητής – Γίναμε φίλοι και με τους δυο , ας μην φανεί παράξενο. Γι αυτό τους θυμόμαστε, πέρα από την αξία του λογοτεχνικού τους έργου, είναι άνθρωποι που “πέρασαν” από δω, από τον τόπο μας , τους αγαπήσαμε , επηρέασαν τη γνώση και την ευαισθησία μας – θα ναι πάντα μαζί μας.

(*)Αναθεωρήθηκε το κείμενο που δημοσιεύθηκε στις 2.2.2010

Σχέδιο του Κ.Ριτσώνη, από το περιοδικό του Τ.Κόρφη «ΑΝΑΚΥΚΛΥΣΗ» Μάιος-Ιούνιος 1990