ΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ (21 Μαρτίου 2011)

Με δυο εκδηλώσεις γιορτάσθηκε στο Ηράκλειο η μέρα της ποίησης, οργανωμένες από διάφορους φορείς και γνωστά βιβλιοπωλεία. Η πρώτη στην Ανδρόγεω, για τον πιο σημαντικό ποιητή που έζησε στην Κρήτη στον 20ο αιωνα, τον Λευτέρη Αλεξίου η άλλη στην μουσική σκηνή «ΠΥΞΙΔΑ»( στην παλιά αγορά) αναφερόταν στον Αργύρη Χιόνη – που δεν ξέρουμε – αλλα δεν είναι άγνωστος στα ελληνικά γράμματα λογοτέχνης. Το μεγάλο κοινό αγνόησε τις καθόλου αδιάφορες τιμητικές συνάξεις , η βροχή και η κακοκαιρία βοήθησε αλλά και η συνήθεια μας να αποφεύγομε παρουσιάσεις που δεν έχουν έντονο κοινωνικό ή μουσικοχορευτικό (διασκεδαστικό) χαρακτήρα. Διαλέξαμε στίχους του Λευτέρη Αλεξίου, πολύ συναισθηματικούς, για να τιμήσουμε τη χθεσινή μέρα και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

(Από τις μπαλάντες στην Αμαλία(*)

ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΦΙΛΙ

Ως ο τυφλός που διψάει μια στάλα φως θολή
ένα στην άκρη των χειλιών διψάω φιλί

Φιλί να πούμε χρέους καθημερινού,
που δίνεις στο λαιμό κι έχεις αλλού το νου.

Φιλί τρεχούμενο ως ψωμάκι αγαπητό,
που τρως κι ευτύς ξεχνάς/ κι όμως σε θρέφει αυτό

Σαν «κυριελέησον», που λες μηχανικά,
μα αν δεν το πεις, θαρρείς ο δαίμονας νικά.

Το παίρnεις στο φτερό και σα ναμην το θες/
μα άμα σου λείψει, κλαις, ξεσκίζεσαι να κλαις.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1:
(*) Αμαλία σύζυγος του Λευτέρη Αλεξίου από τα 1916, μητέρα του Στέλιου πρόωρα χαμένη (1948)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2:
Σε νεώτερα χρόνια μετά το 2000, ο Μ.Φούμης που βεβαιωμένα δεν είχε διαβάσει τους παραπάνω στίχους, έγραψε ένα απλό τραγουδάκι-που δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με το ποίημα του Αλεξίου

ΤΟ ΦΙΛΙ

Σαν τυφλός που θέλει
Μια σταγόνα φως
Θέλω το φιλί σου
Μα δεν ξέρω πως

Να σου το ζητήσω
Μήπως αρνηθείς
Φοβηθείς πως ίσως
Θα μας δει κανείς

Πεινασμένος είμαι
κι ένα σου φιλί
Θα ναι σαν κουλούρι
Σαν ζεστό ψωμί

Σαν τον διψασμένο
Μες την έρημο
Το φιλί σου θέλω
Δροσερό νερό

(Είναι εντυπωσιακή η ομοιότητα των εικόνων)