Τα είχε όλα. 250.000 κόσμος. Παιδιά, νέους και γέρους, μουσική, ελικόπτερα, αστυνομία και πολλά μηνύματά εναντίoν των Τόρηδων που σε λίγο καιρό απέδειξαν πως αγαπούν πολύ περισσότερο τους τραπεζίτες, απο το λαό, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό και την υγεία. Γνώριμη η (Γηραιά) Αλβιώνα στη συντηρητική πολιτική, αλλά μεγάλο μέρος του λαού ζεί ξανά τον εφιάλτη του θατσερισμού.
Το twitter ήταν το βασικό μέσo ενημέρωσης και τα εκατομμύρια εικόνες του πλήθους ανέβαιναν στα σάιτς κοινωνικλής (δια)δικτύωσης.
Περπάτησα όλο το κέντρο χωρίς να δώ κανένα επεισόδιο πέρα από μερικά σπασμένα τζάμια τραπεζών και λίγη μπογιά σε κάποια γυαλισμένα κτίρια (Rits). Όμως φαίνεται οτι οι χιλιάδες της αστυνομίας και οι CCTV κάμερες δεν ήταν αρκετές να κρατήσουν τη λύσσα λίγων από τους διαδηλωτές, που αντέδρασαν βίαια με αποτέλεσμα τον προπηλακισμό διαδηλωτών στην πλατεία Τραφάλγκαρ, ως αργά το βράδυ.
Στο τέρμα, στο Hyde Park o Ed Milliband (νέος αρχηγός των Εργατικών) οικειοποιήθηκε το μεγάλο πλήθος, λίγο πολύ θεωρώντας ότι είναι δικό του, κάτι που μου θύμισε τον τρόπο που τα ΚΚ μιλάνε για την εργατική τάξη ( πιστεύουν ότι μπορεί να τους ανήκει).
Πέρα στην άκρη του Marble Arch ανάμεικτοι διαβάτες και ακριβά αυτοκίνητα στους δρόμους. Αναρωτιέμαι οι φεραρι και οι Πόρσε που βλέπω αν γνωρίσουν καν τι τους έκανε να αλλάξουν διαδρομή σήμερα το πρωί.
Σκέφτομαι ότι υπάρχουν κοινά μεταξύ της σημερινής πορείας και της Ελληνικής κατάστασης. Προφανώς, η αγανάκτηση του λαού στις περικοπές, που τόσο σφοδρά χτυπάνε την πόρτα του καθένα.
Την ίδια στιγμή οι τόσοι επωφελούμενοι του συστήματος περνάνε με τις φεράρι τους και γκρινιάζουν που η πορεία τους καθυστέρησε λίγο στα ψώνια του Σαββάτου. Τελικά φαίνεται να υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ των δύο τόσο διαφορετικών χωρών όπως η Ελλάς και η Βρετανία: Ότι ο λαός τελικά πληρώνει τα προβλήματα του συστήματος(τα σπασμένα). Οι πολιτικοί είναι απλώς πολύ μικροί για τις περιστάσεις. Α,(τέλος) τα συνθήματα των Βρετανών πολύ μπροστά από τα βαρετά και ξεφτισμένα των δικών μας. Βέβαια είχαν καιρό να βγούν στους δρόμους…
ΑΛΚΜΑΝ 
Η αγγλική κοινωνία ξέρει να αντιστέκεται σε θέματα που την αφορούν πάντα μαχητικά και ασχέτως αποτελέσματος(όρα Θάτσερ- Ανθρακωρύχοι) μόνο σεβασμό μπορρεί να μας γεννάεί.Πρίν δύο μήνες οι φοιτητές τους βγήκαν στους δρόμους για τα κεκτημένα τους που εχουν κατακτήσει μετά απο χρόνια αγώνων.Το Θλιβερό της όλης υπόθεσης αρχίζει όταν άρχιζει η σύγκριση με τα καθ’ ημάς. Αν αυτοί ξεσηκώνονται για μειώσεις 88δις, εμείς τι θα έπρεπε να κάνουμε που πρέπει να ξεχρεώσουμε διπλά και τρίδιπλα με υπο-οκταπλάσιο πληθυσμό(μετράει και αυτό σαν τον ρεφενε κάπως).Αν και απο λοβοτομημένο λαό μην έχεις απαιτήσεις.Όταν θα δει στο δρόμο τον λίγο κόσμο να φωνάζει και να διαμαρτύρεται θα σηκώσει το χέρι του και θα πρόσπαθήσει να αλλάξει κανάλι γιατί δεν θα του αρέσει αυτή η εικόνα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!