Έχουν περάσει 50 χρονιά και το σύστημα ουσιαστικά δεν άλλαξε. Δεν ξέρουμε πια τι να πούμε! Να γίνουμε πολιτικοί για να βοηθήσουμε; Σήμερα μιλάνε για sms διαρροές. Σε λίγο θα λένε για iphone apps που γνωστοποιούν τα θέματα πρωτού αυτοί τα δημοσιεύσουν. Η υπουργός παρά την αδυναμία της να λύσει βασικά προβλήματα, πήγε στην Καλιφόρνια να ζηλέψει τις τεχνολογικές πρωτοπορίες που ελπίζει, θα αλλάξουν την εκπαίδευσή μας. Πιστεύει πως το twitter θα μας σώσει. Πως το δεκαπεντάχρονο παιδί θα αφήσει το φεϊσμπουκ για να λύσει μερικές ασκήσεις φυσικής στο laptop.
Κατα τα άλλα ακόμα εξετάσεις, ακόμα παπαγαλία, ακόμα η ίδια απίστευτη βλακεία που μας κάνει να πληρώνουμε δια βίου την έλλειψη στοιχειώδους εκπαίδευσης. Μιας εκπαίδευσης που θα μπορούσε να μας βοηθήσει ουσιαστικά και να μας μάθει να σκεπτόμαστε δημιουργικά και να λύνουμε προβλήματα όχι να δημιουργούμε. Στις δεκαετίες 70-90 το εκπαιδευτικό σύστημα, έκανε ότι μπορούσε να σκοτώσει ότι δημιουργικό υπάρχει στον κάθε ένα μας. Με μια μανιώδη πρακτική.
Τελικά η αυτή η πρακτική έφερε την κρίση.
Και τώρα πρέπει να αλλάξουμε!
ΑΛΚΜΑΝ 