Η ΣΤΡΙΓΚΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ…ΑΡΝΑΚΙ
Ξεστομίζεις χίλια λόγια
μια κουβέντα να σου πω
κώνειο στάζουνε τα χείλια
δεν στεγνώνουν τα μαντήλια
το θυμό μου σαν ξεσπώ
Όλο γκρίνια και καυγάδες
κάνεις τζαναμπέτισσα
άφησε τις εξυπνάδες
τους δικούς σου τους σεβντάδες
ξέρεις-δεν απαίτησα
Ξυπνητό με κατατρέχεις
και στον ύπνο μου βραχνάς
γίνεσαι-ψυχή δεν έχεις
ότι θέλεις να κατέχεις (1)
με τα νύχια το κρατάς
Στρίγγλα μοιάζεις του Σαιξπήρου
όταν κλαίς υστερικά
Παίζεις θέατρο ταλήρου
όταν θέλεις κάποιου ονείρου
να γνωρίζεις μυστικά
Τα γυρίσματα στο χρόνο
φτάνουν κάτω μια φορά
κι αν κρατας ψηλα τον τόνο
θα γνωρίσεις δάκρυα -πόνο
και μεγάλη συμφορά.
(1)= Κατέχω, γνωρίζω αλλά και κατέχω
ΑΛΚΜΑΝ 