ΜΝΗΜΗ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΡΤΣΕΛΑΚΗ
Ένας πολύ παλιός και καλός φίλος. Τον γνώρισα τον Ιανουάριο του 1972 (πριν 40 χρόνια) στο στρατόπεδο νεοσυλλέκτων στην Κόρινθο. Εκεί με
άλλους Ηρακλειώτες ήταν και ο Περτσελάκης νεοφερμένος Αρχιτέκτων
του Πολυτεχνείου του Ανόβερου.
Γίναμε γρήγορα φίλοι, αφού εκτός των άλλων μας έφερε κοντά και μας
οδήγησε σε μια παράλληλη στρατιωτική σταδιοδρομία, η συναδελφική
επαγγελματική μας ιδιότητα.
Από την Κόρινθο επιλεγήκαμε ως υποψήφιοι έφεδροι αξιωματικοί του
Μηχανικού και μας τοποθέτησαν για εκπαίδευση στο Λουτράκι.
Στη Σχολή Μηχανικού την άνοιξη του 1972 (χούντα στις δόξες της) δέσποζε η φυσιογνωμία του λοχαγού εκπαιδευτή ο οποίος εμφορείτο από τα ιδεώδη της χουντικής κυβέρνησης με επιπρόσθετο δυσμενές
στοιχείο ότι ήταν ιδεολόγος φασίστας.
Η δικιά μας νοοτροπία –όσο κι αν την καλύπταμε για την ανάγκη της
λογικής-σκόνταφτε στις διαταγές του λοχαγού, έτσι η κόντρα, καλυμμένη πάντα, ήταν συνεχής.
Υπήρχαν πολλά μορφωμένα παιδιά στο Λουτράκι τότε (κυρίως απόφοιτοι Σχολών Πολυτεχνείου) που συμφωνούσαν σε ένα τέτοιο κλίμα <<αντί>>-σημειώνω πάντα ότι είμαστε εκπαιδευόμενοι σε στρατιωτική σχολή.
Είχαμε συμπτύξει μια άτυπη ομάδα. Εμψυχωτής της ομάδας αυτής ήταν o Περτσελάκης με βασικό εργαλείο το ακορντεόν του.
Από τη Σχολή Μηχανικού αποφοιτήσαμε αφού φορτωθήκαμε από 15 μέρες φυλακή ο καθένας (ο Γιάννης και εγώ) – πρωτοφανές για Υποψηφίους Εφέδρους Αξιωματικούς – και τις απειλές του λοχαγού ότι
μας στέλνει σε δυσμενή τοποθέτηση και με στοιχεία (αρνητικά εννοείται)
που θα μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή.
Έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε και έχουμε ζήσει τόσα.
Όταν γυρίζω πίσω το ρολόι της μικρής μου ιστορίας και φθάνω στη
περίοδο της χούντας, θέλω να πω και σήμερα ότι ένα από τα πιο φωτεινά
σημεία είναι ο Γιάννης Περτσελάκης και το ακορντεόν του στο Λουτράκι.
Ήρθε ή δημοκρατία στη χώρα μας.
Ο Γιάννης υπηρέτησε την προσπάθεια της γενιάς της μεταπολίτευσης για
πρόοδο και δημοκρατία κυρίως μέσα από την ενασχόληση του με τον
πολιτισμό (ιδιαίτερα τη μουσική) και τις εξαιρετικά επεξεργασμένες
προτάσεις του για θέματα πολεοδομικά, κυκλοφοριακά, αναπτυξιακά
αναφορικά πάντα με την αγαπημένη του πόλη ,το Ηράκλειο.
Υπήρξε ένας σοβαρός, έντιμος και παραγωγικός Αρχιτέκτονας και ένας
χαριτωμένος και ολοκληρωμένος άνθρωπος.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ (ΑΛΚΜΑΝ): Το καλοκαίρι πέρασε, χωρίς τον Γιάννη Περτσελάκη-Οι φιλοι του δεν τον ξεχνούν, όταν ξεφυλλίζουν το παρελθον και γυρίζουν σε άλλα χρόνια, είναι εκεί χαμογελαστός, ευγενικός με καλές ιδέες. Και στο θέρος γινόταν καποτε πολλά και θαυμάσια, χωρίς προσπάθεια μεγάλη τα κατέγραφε-με δυο λόγια ή ένα σκίτσο, ‘οπως το παρακάτω:
ΑΛΚΜΑΝ 
Η απώλεια του Γιάννη, δυστυχώς, καταρρίπτει την «αρχή» πως δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!