CANDIA (ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ) α΄

 

CANDIA (1)

Αφιέρωση στον Νίκο Βεριγάκη/

τον Μανόλη Ρουσάκη , τον Σταύρο και Χάρη Σταφυλάκη

 

Πόλη της μνήμης και της θύμησης

τις πόρτες σου Αρχαγγέλοι τις φυλάνε

είναι στη Δύση στην Ανατολή

ή στον Βοριά και τον Νοτιά μας πάνε

 

Κάστρο της Κρήτης απροσκύνητο

στις τάπιες (2) που χαθήκαν αντρειωμένοι

ο έρωτας τις νύχτες κάνει πόλεμο

και δεν υπάρχουν νικητές και κερδισμένοι

 

Κάστρο μες τα στενά δρομάκια σου

πλήθος πολύχρωμο κινείται μάνι μάνι

γυμνόστηθες κοπέλες της Κνωσού

κάνουν παρέα με τους ναύτες στο λιμάνι

 

Χαμένοι μέσα στο συνωστισμό

στους επισκέπτες που δεν ξέρουν που να πάνε

στιχάκια γράφουν που δεν έχουν τελειωμό

αυτοί που τους καημούς τους τραγουδάνε

 

Σαρώνει κάθε νύχτα τα σοκάκια σου

ο λιβυκός νοτιάς – θαμπώνει το φεγγάρι

και βγαίνουν οι βυζαντινοί αρχόντοι σου

κι ο Μπαρμπαρόσα κι οι Σαρακινοί κουρσάροι (3)

 

Κι όταν  χτυπάνε τα  μεσάνυχτα

με την καμπάνα του προστάτη σου Αγίου (7)

ο Μοροζίνι θ΄αγορεύει και θα συζητά

πως θα νικήσει τους εχθρούς του βασιλείου

 

Και πριν να φέξει ένα μπεγίρι χλιμιντρά(4)

του καπετάνιου θα ναι του Μιχάλη

ή τ΄ Άγιου το φαρί (5)τους Τούρκους κυνηγά

που τρέμουν μην τους πάρει το κεφάλι

 

Εδώ ο Δομένικος με τον Δαμασκηνό (6)

κι όλοι οι ζωγράφοι του Μεγάλου Κάστρου

των ορθοδόξων χρωματίσαν τον καημό

ψηλώσαν της χριστιανοσύνης τ΄άστρο

 

Κρυμμένες οι παλιές σου αρχόντισσες

στα μέγαρα με τα ψηλά μπαλκόνια

ακούνε μουσικές του Μάνου μαγικές

και της αγάπης συλλογίζονται τα χρόνια

 

…

 

Νεράιδα  που στο πέλαγος κοιτά

θαλασσολούλουδα μαζεύει στην ποδιά της

και συνορίζονται ο Βοριάς με τον Νοτιά (8)

ποιος να χαϊδέψει πρώτος τα μαλλιά της

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

(1)=  Το Ηράκλειο της Κρήτης όπως λεγόταν επί Βενετών, «Μεγάλο Κάστρο» επί Τουρκοκτρατίας.

(2)= (ν)Τάπια < τουρκική tabya < αραβική تعبئة (ta’bya)=προμαχώνας

(3)= Εχθροί που κατέλαβαν και κατέστρεψαν την πόλη

(4)= Ήχος (φωνή;)αλόγου όταν τρέχει, ή   όταν  ετοιμάζεται να τρέξει και το συγκρατεί ο αναβάτης.

(5)= Άλογο, πολεμικό άλογο-μάλλον αραβική η προέλευση της λέξης

(6)= Δομίνικος  Θεοτοκόπουλος, ο Ελ Γκρέκο και Μιχαήλ  Δαμασκηνός, άγνωστος στο ευρύτερο κοινό, περίφημος ζωγράφος της Κρητικής Σχολής.

(7)=  Προστάτης της πόλης ο Άγιος Μηνάς, εικονίζεται καβαλάρης με εξάρτηση αξιωματικού, σύμφωνα με την παράδοση, εξεδίωξε τους εχθρούς των χριστιανών , πολλές φορές.

(8)= Συνορίζομαι, συναγωνίζομαι, ανταγωνίζομαι