ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ : ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ» (ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ)

 

ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ :  ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ» 

 

 

ΙΩΣΗΦ, ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΡΙΜΑΘΑΙΑΣ

 

Συμφόρηση κυκλοφορίας…

Στους διαδρόμους της Αθηνας

μες στη βροχή δαιμονισμένα

όλα μαζί κορνάρουν τα φορεία

 

Σταμάτα τους καθαριστήρες

Ψάχνεις για τύψεις ή για ίχνη

Τίποτα δεν ξεκαθαρίζει

όλοι είμαστε θαμποί από μέσα

 

Δεν έχω ακόμα συνηθίσει

με τις καινούριες κατευθύνσεις

Απ΄τα παλιά τηλέφωνα πηδάνε

ξένες φωνές και με δαγκώνουν

 

Τώρα στη Νικοδήμου parking

γραφεία για το μέγαρο Λινάρδου

– Ιωσήφ, βουλευτής Αριμαθαίας

Παρακαλώ, τον κύριο Πιλάτο…

 

Πέρασα με κόκκινο τη διάβαση

Τα πάντα ούρλιαζαν : παράβαση, παράβαση

Έλεγξαν το αίμα μου και τα χαρτιά μου

Ήμουνα πράγματι  εγώ ο ίδιος το έγκλημά μου

 

Με βάραιναν κατηγορίες συντριπτικές

Κατέθεσαν εις βάρος μου σπασμένες εποχές

 

Ρούφηξα το αίμα των αθλώων γονιών μου

Έκανα αιμομιξίες στο όνειρό μου

 

Κάθε αυγή μια σκάλα θεοσκότεινη

Ανέβαινα και γύρω μου σφαγμένοι πετεινοί

 

Αγνόησα τις σηματοδοτήσεις

Του Εγκεφάλου της Τροχαίας και της Ποίησης

 

Δεν συμπληρώνω το δελτίο του προ – πο

δεν δέχθηκα ποτέ μου να φορέσω πρόσωπο

 

(…)

Δεν αναφέρω  τα στοιχεία ταυτότητος

Προβάλλω επίμονα την ένσταση ακυρότητος

 

Του εαυτού μου και της εποχής μου

Δεν ξέρω ούτε την τελευταία θέλησή μου…

 

-Α, να τελειώνουν όλα αυτά

Αηδόνια και τηλέφωνα και περιπολικά

 

Πίσω από τα μάτια από σφιγμούς και πόρτες

Πυροβολούν επάνω μου οι σηματοδότες

(…)

«Εκτορας και Ανδρομάχη»πολύ γνωστό έργο του  ΝΤΕ ΚΙΡΙΚΟ , επηρέασε πολλούς  ζωγράφους και τον Νταλί – ενοχλώντας τον Ντε Κίρικο

___________________________________________________________

ΒΑΡΥ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

 

 

– Μέρα τη μέρα αδυνατίζεις

πες μου τι έχεις τι σε λιώνει

άϋπνος εντός μου βηματίζεις

η αφή σου επάνω μου τελειώνει

 

-΄Έγνιες μας παίρνουν και μας φέρνουν

οι κάνες γύρω μας πληθύναν

μακρές αιχμαλωσίες μας σέρνουν

τριφτήκαν οι ψυχές μας, γίναν

 

η σκόνη των πραγμάτων…- Ότι

σε κλέβει θέλω να το κλέψω

θα χτυπηθώ με όλα τα σκότη

τα σκόρπια σου ίχνη να μαζέψω

 

Θα σπάσω τη θολή ομηρία

του χρόνου και θα κυνηγήσω

τους δρόμους νασε πάρω πίσω

από τα πέτρινα θηρία…

 

– Έχουμε γίνει σχέσεις μόνο

που τις γκρεμνάει κάθε πράξη

Μικρή μου αποστασία από τον πόνο

ακόμα πόσο θα βαστάξεις;

 

Αγέρηδες κακοί μας δέρνουν

θύελλα και θα μας ξεριζώσει

έγνιες μας παίρνουν και μας φρνουν

ο έρωτας πως να μας σώσει;

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

Η συλλογή του Βύρωνα Λεοντάρη   » ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ» έφτασε με καθιστέρηση 40 περίπου  χρόνων,  συνέπεσε με το ψάξιμο παραδοσιακών στίχων σε ποιητές της μοντέρνας γραφής – ξεχωρίσαμε ότι μας άρεσε.  Παραθέτουμε  βιογραφικά στοιχεία :

ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ (1932)

Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σάμο, από όπου καταγόταν, και το 1939 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Αδελφός του κριτικού Μανόλη Λαμπρίδη, του ποιητή Ανδρέα Λεοντάρη, σύζυγος της ποιήτριας Ζέφης Δαράκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956) και εργάστηκε ως δικηγόρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ δημοσίευσε επίσης κριτικά δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1954 με την ποιητική συλλογή «Γενική Αίσθηση’. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Κριτική», «Εφημερίδα των Ποιητών», «Επιθεώρηση Τέχνης», κ.ά., μέλος της εκδοτικής ομάδας του περιοδικού «Σημειώσεις».
Το ποιητικό του έργο τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής ποιητικής γενιάς. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά και τουρκικά.