ΣΤΗΝ ΚΑΨΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ – ΦΥΣΟΥΝ ΑΝΕΜΟΙ

Τα Σαββατοκύριακα  (δεν τα λέμε πια έτσι : week end)  μας βρίσκουν μακριά, σε κανένα εξοχικό σπιτάκι φίλου, σε καμιάν  απόμερη παραλία των παλιών χρόνων – όταν τρέχαμε με τα κουτσούβελα και το αντίσκηνο,  γιατί δεν υπήρχαν δυνατότητες για ξενοδοχεία και έξοδα. Φεύγουμε σαν να μας κυνηγάνε από το Ηράκλειο,  που απέχει 15 λεπτά από τις κοντινές παραλίες και πλαζ. Και αυτήν τη χρονιά έχουμε το άλοθι : οι βοριάδες.  Είναι αλήθεια  ότι φυσάει εδώ πολύ,  δηλαδή 4-6 Μποφώρ, σηκώνεται κύμα και τρέμουμε για τα τέκνα μας και φοβόμαστε πιο πολύ εμείς, που αποφύγαμε να μάθουμε μπάνιο, παρά τις ευκαιρίες που μας δόθηκαν.  Βέβαια ούτε οι ξένοι ξέρουν καλά κολύμβηση, παρά τη φήμη των παιδικών χρόνων ότι όλοι οι Ευρωπαίοι έχουν γίνει ξεφτέρια στις πισίνες.  Ξεφεύγουμε  στα  «week end» γιατί κάτι πρέπει να αλλάξει.   Όμως αρκετοί συμπολίτες , καθημερνές και σκόλες, μετά από κάποιο μπάνιο το πρωί στο Τομπρούκ ή την Αμμουδάρα καταφεύγουν στην παραλιακή ζώνη της πόλης, για μια μεγάλη βόλτα και μια μπύρα – αν περισσεύει κανένα φράγκο.

Ο καλός μας  φίλος   Χ.Χ. που σπάνια βρίσκει κανένα από την πολυμελή οικογένεια του να τον συνοδεύει,  σημειώνει στο ηλεκτρονικό του μπλογκ (έχει εκσυγχρονιστεί καθώς φαίνεται)

» Στο «Μπεντενάκι»(1) λίγο κύμα  κι ανέμοι δροσεροί. νέοι με μικρά παιδιά  και καρότσια ή ελεύθεροι, σιγομιλούν ή φωτογραφίζουν…

Τα χρώματα αυτήν τη στιγμή  ( 8 49 μμ)θαν προκαλούσαν ζωγράφους ή μεγαλοφυείς,ποιητές,

ιώδη και περίεργα ροζ και κοκκινωπά από αυτοκρατορικούς χιτώνες, κόβονται με το ξυράφι του ορίζοντα τςη θάλασσας και τον ακονισμένο κόφτη των τεθλασμένων βουνών-έτσι θαναι  χρωματισμένο και το σεντόνι των ερώτων ίσως -μετά τις τρυφερές περιπτύξεις  και τα απαλά χάδια/’οταν έχει ολοκληρωθεί η σύμπτυξη των σωμάτων , όταν η αγάπη περισσεύει κι απαλύνει τις εντάσεις  – κι απλώνει το δικό της σεντόνι,  με τα περίτεχνα σχέδια και αρμονικές γραμμές/  σκοτεινιάζει…»

Είναι μια μερα ακόμα του Αυγούστου,  θατα πούμε και αύριο…

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

(1) = Περιοχή της παραλιακής ζώνης του Ηρακλείου, σήμερα έχει τεμαχισθεί, λόγω των ανασκαφών αλλά και της κακής διευθέτησης του χώρου-μοναδικού κάποτε για τους Ηρακλειώτες.