Μην μπλέκετε τα έντομα και τα ζώα με τους ανθρώπους, παρατήρησε κάποιος φίλος –
είχε δίκιο και συμπληρώνουμε – από την συλλογή μας στίχους για κάθε ηλικία.
ΕΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΖΩΑ
Η “ΠΡΑΣΙΝΗ”(*)
Πράσινη μ΄ ονομάσανε
μα χάθηκα στο δρόμο
τη μυρωδιά μου έπρεπε
Κι όταν με καταλάβαιναν
με φώναζαν “βρωμούσα”
κι ας ήταν πεντακάθαρα
τα ρούχα που φορούσα
…
(“Βρωμούσα” με φωνάζανε κι υπάρχει παρανόμι
που ξέρουν όλοι στο χωριό χωριάτες κι αγρονόμοι
κατά πολύ χειρότερο – ντρέπομαι να το λένε
κρύβομαι τα ματάκια μου δεν σταματούν να κλαίνε)
Κι όταν με κοροϊδεύανε
πετούσα μακριά τους
να μην με φτάνουν τα πολύ
σκληρά πειράγματά τους
Κανέναν δεν πειράζω και
την πείνα μου χορταίνει
λίγο χορτάρι πράσινο
μα παρανόμι (αν ακουστεί)
αμέσως με μαραίνει
ΤΑ ΣΚΟΥΛΙΚΙΑ
Είμαστε δυο σκουλικάκια κι όλο παίζουμε στο χώμα
Κι αν περνάς και δεν προσέχεις μπορεί να μας κάνεις λιώμα
Έχουμε γυμνό το σώμα και μας λείπει το κεφάλι
Όυτε φύλο ξεχωρ´ιζεις απ´ τον ένανε… στην άλλη.
Κι αν μας κόψεις με μαχάιρι δεν πεθάνουμε με μια
Απ’ τον ένα δυο θα γίνουν κι ούτε γάτα ούτε ζημιά

Έχουμε και ξαδερφακι άκροβάτη αληθινό
Δόλωμα πολλοί το κάνουν για να πιάσουν τον ορφο
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(*)=Κλασοπαπαδιά
(1)=Κρύβω