Η Βικελαία βιβλιοθήκη ετοιμάζεται να …ανοίξει (μακάρι) πριν τα Χριστούγεννα. Θυμηθήκαμε τον πρώτο μεγάλο δωρητή (ευεργετη της πόλης μας) τον Δημήτριο Βικελα, που περιγράφει ωραία στο βιβλίο του «Η ΖΩΗ ΜΟΥ»τις νύχτες του χειμωνα στα μέσα του 19ου αιώνα – τότε χωρίς ηλεκτρικο και ανέσεις, μαζευόταν (στα εύπορα σπίτια) στο τζάκι και έλεγαν ιστορίες και αινίγματα και (βέβαια) στιχάκια. Αντιγράψαμε και «διορθώσαμε»(για να γίνουν κατανοητά) αινίγματα και προσθέσαμε αφελείς στίχους κρητικούς.
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ Δ. ΒΙΚΕΛΑ
ΠΡΩΤΟ
Ποιο ειν΄εκείνο το πουλί
που το κρατώ στο χέρι
και μαζεμένο στη γωνιά μένει το καλοκαίρι
κι άμα χαλάσει ο καιρός
σαν η βροχή θ΄αρχίσει
ανοίγει τος φτερούγες του και πάει να σεργιανίσει
ΔΕΥΤΕΡΟ
Έχει κατοίκους τους σοφούς
μικρούς μα και μεγάλους
που μεταξύ τους δεν μιλούν
μα φλυαρούν στους άλλους
¨Οποιος Βρει τις απαντήσεις,ας τις στείλει με την διευθυνση του στο : vasilis@alkman.gr – θα έχει κάποιοδώρο
ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ
Χοχλιό με λεν΄ οι Κρητικοί
κι οι άλλοι σαλιγκάρι
γιατι σαλιώνω όπου περνώ
χωρίς μεγάλη χάρη
Κι όμως στα ζώα ανάμεσα
δεν είμαι τελευταίο
Έχω καβούκι ζηλευτό
και στρογγυλό κι ωραίο
Κι αν είμαι αργό κι αν σέρνομαι
μπορώ παντού να βγαίνω
από το χώμα στα ψηλά
παλάτια ν´ ανεβαίνω
Η ΑΡΑΧΝΗ
Αραχνούλα με φωνιάζουν
και με ξέρουν όλες κι όλοι
πάντα (υ)φαίνω και ξ(ε)υφαίνω
και καθημερινή και σχόλη
Μα την νοικοκυρωσύνη
δεν εκτίμησαν καθόλου
οι Θεοί του Πάνω Κόσμου
κι η σοφότατη Παλλάδα
έγινε και τιμωρός μου (1)
Κι από πριγκιπέσα που ήμουν
εντομάκι καταντάω
πάντα (υ)φαίνω και ξ(ε)υφαίνω
και την τέχνη δεν ξεχνάω
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Αναφορά στον γνωστό μυθο, η Αράχνη κόρη του βαφέα Ίδμονα, ζούσε στην Ύπαινα , πόλη της Λυδίας, και ήταν γνωστή για την υφαντική της ικανότητα. Όταν προκάλεσε την Αθηνά, τιμωρήθηκε .
ΑΛΚΜΑΝ 