Το πρώτο βιβλίο του 2014 : ΦΙΣΤΙΚΙΟΣ Ο ΑΙΓΙΝΙΤΗΣ
Είχαμε ξεκινήσει αυτήν την σελίδα, όταν αγγίξαμε το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα. Στο βιβλιοπωλείο της οδού 1966, παρουσιάστηκε ο «ΦΙΣΤΙΚΙΟΣ Ο ΑΙΓΙΝΙΤΗΣ», και στις 7 ακριβώς το ζητήσαμε από την υπάλληλο. Αν θέλετε να σας το υπογράψει ο συγγραφέας, μου έδειξε έναν νέο κοντά στην είσοδο που μονόγραφε βιαστικά (κατ΄ανάγκη) , κρατούσε περίεργα το μπίγκ (στυλό;)χωρίς τον αντίχειρα. Έφτασα τα εκατό σχολίασε, σαν να μονολογούσε. Τον παρατήρησα μα απέφυγα την αναμονή – η κοσμικότητα μου δεν ξεπέρασε τα συνήθη της όρια.
Σκεφτόμουν τον μεγάλο μίμο, που βρέθηκε στα χαρτιά μου, από μια παράσταση στο μεγάλο Κηποθέατρο κάποτε, συλλογιζόμουν πως ήταν τότε 80 -90 ετών, μου έδινε κουράγιο η ζωντάνια του – δεν είχε σβήσει ποτέ από την μνημη η κινηση του, η έκφραση , το πρόσωπο που «ξετύλιγε με ταχύτητα την αιώνια ταινλια των ανθερώπινων αισθημάτων».
Το βιβλίο το είχε γράψει ένας άνθρωπος της σκηνής, ένας ηθοποιός , δεν με παραξένευε μα δημιουργούσε πρόσθετο ενδιαφέρον , ήταν κοντά στις σκέψεις και το κλίμα της ώρας – στον απολύτως ακατάστατο προσωπικό μου χώρο .
Ένα κόμικ μεγάλων διαλόγων (μονολόγων) σατιρικο, χιουμοριστικό και ευτράπελο – πέρασα γρήγορα τις σελίδες, μελέτησα την εικονογράφιση. Ο συγγραφέας δεν ήταν πρωτόπειρος, ήξερε τι γράφει και πως. Προσεκτικός και επιμελής έκανε πλήθος έξυπνες παρατηρήσεις και συνόψιζε κοινές αλλά καθόλου ασήμαντες εκτιμήσεις, μετέφερε φράσεις νεανικές (όχι τελευταίας κοπής) που έκαναν πιο ενδιαφέρουσες τις ιστορίες του. Ο λόγος έρεε πηγαίος, σαν να μιλούσε ο συγγραφέας, χωρίς να κομπάζει, με ανεση και φυσικότητα. Είναι ο ηθοποιός σκεφτόμουν, θέλει πιο πολύ να τον ακούμε, να τον βλέπουμε, να τον χειροκροτούμε.
Το βιβλίο του Μάνου Γαβρά, έφτασε σε κατάλληλη στιγμή, που μας χρειάζεται μια ανάσα, ένα χαμόγελο για να ξεφύγουμε λίγο από μια πραγματικότητα που δεν μας προσφέρει τίποτα το ευχάριστο. Ας το διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται γαι το είδος του βιβλίου – κάποτε ενας σημαντικός σατιρικός ποιητής μας διαλαλούσε : πάρτε την εφημερίδα μου (ήταν ποιητική και σατιρική) «στοιχίζει ενα τάληρο- όσο κοστίζει δηλαδή, ένας καφές στο Φάληρο», εμείς θα συνιστούσαμε την αγορά του βιβλίου του Κ.Γαβρά και της Μ.Ζεβελάκη, στοιχίζει μόνο δυο τάληρα, όσο δυο καφέδες στα Λιοντάρια( δεν βρήκαμε ομοιοκαταληξία, είναι ακριβή εξ άλλου κατά το βιβλίο (1).
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1)=Θα σημειώναμε ότι ο έμμετρος λόγος και βέβαια η παραδοσιακή ποίηση, δυσκολεύει τους ηθοποιούς – γιατί είναι πια μακριά από την χρήση και τον καθημερινό λόγο .
Ο Μάνος Γαβράς γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο. Από την Κρήτη έφυγε στα 20 του για να σπουδάσει ηθοποιός. Πέρασε στο Εθνικό και όλες τις υπόλοιπες σχολές όπου έδωσε εξετάσεις, έμαθε χορό, έφυγε για μεταπτυχιακά στη Νέα Υόρκη, σκηνοθέτησε παραστάσεις και θεάματα, έδωσε μαθήματα.
Η Μαργαρίτα Ζεβελάκη γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή της είναι από το Ηράκλειο (ο πατέρας της «διάσημος» ποδοσφαιριστης του ΕΡΓΟΤΕΛΗ και ανώτατος αξιωματικός του Π.Ναυτικού). Σπούδασε στο Καποδιστριακό Νομικη και είναι δικηγόρος, ζει μεταξύ Λος Άντζελες και Αθήνας.
ΑΛΚΜΑΝ 