Γιορτή της μάνας,μέσα στις τόσες καθιερωμένες – για την μικρή Μαρία έχει σημασία,είναι 3 χρόνων και 2 μηνών και έμαθε στο «σχολείο» το ποίημά της. Το είπε ολόκληρο με σφικτή αγκαλιά και φιλιά στη μαμά της, που τα αποδεχότανε με πολλή ευχαρίστηση.
– Οχι τόσες πολλές αγκαλίτσες και τοσα φιλιά τη «μάλωσα».
– Τόσες και πιο πολλά απάντησε, η μικρή, που δεν ξέρει ακόμα κώδικες καλής συμπεριφοράς και συγκρατημένα αισθήματα. Αποδέχθηκα την κατάσταση, ας είναι λίγο μακριά από τις δικές μου συνήθειες, η μικρή μου έδινε μαθήματα ειλικρινούς έκφρασης αισθημάτων.
Έψαξα ποιήματα για την ημέρα, στιχουργός το Μικρό Σινιάλο – αφιέρωση στις μανάδες βέβαια, με την τρυφερότητα της μικρής Μαρίας.
ΤΟ ΚΕΝΤΙΔΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Μια κουρτίνα παλιά, της μάνας κεντίδι
στο παράθυρο κρέμασα.
Της αυγής αντηλιά που γλιστρά στο κροσσίδι
για ψυχή την επέρασα.
Με κινήσεις μισές, ταλαντεύει η ματιά
το βαθύ λογισμό μου.
Σαν να ήταν εχθές , που μ`αργή βελονιά
εκεντούσε εμπρός μου.
Ξεδιπλώνει ζωή μ`αεράκι γλυκό
στις πτυχές η κουρτίνα.
Σαν της μάνας φωνή στην καρδιά ν`αγρικώ
απ`τα χέρια εκείνα…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:αγρικώ=ακούω, αισθάνομαι /λεξικο Α.Ξανθινάκη, Ερμηνευτικό ετοιμολογικό του δυτικοκρητικού ιδιώματος.
ΑΛΚΜΑΝ 