ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ : Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ
Μετά από πολύ(ν) καιρό στις παραστάσεις του Πανεπιστημίου μας, που εδώ και τριάντα χρόνια σκηνοθετεί ο Γιώργος Αντωνάκης. Κάποτε ξεκίνησε με το ΚΑΦΕΘΕΑΤΡΟ να αλλάξει την καλλιτεχνική (θεατρική) πορεία αυτής της πόλης. Μετά την Μαίρη Βοσταντζή, που μόχθησε αμέσως μετά την μεταπολίτευση να δημιουργήσει επαγγελματικό θέατρο στο Ηράκλειο, με επίσημη σκηνή αλλά και σχολή θεάτρου, ο Γιώργος Αντωνάκης, συνέχισε την προσπάθεια της θεατρικής αγωγής με άλλους τρόπους και όποια πρόσφορα μέσα μπόρεσε να βρει και να αξιοποιήσει.
Ίσως να ταν πιο πολύ κοντά στην πραγματικότητα, ούτως ή άλλως κινήθηκε με εμπειρισμό και ευφυία και ταλέντο, δια θέτοντας πλήν των θεατρικών εφοδίων, αξιολογότατη οργανωτική ικανότητα και πολιτική πείρα και χαρακτήρα σταθερό και αταλάντευτο (στις επιδιώξεις του).
Έτσι στα χρόνια που πέρασαν ήταν στο κέντρο της θεατρικής κίνησης, ως σκηνοθέτης και οργανωτής ερασιτεχνικών ομάδων και κυρίως του Πανεπιστημίου Κρήτης, αλλά συνεισέφερε και βοήθησε κινήσεις και θιάσους κάθε μορφής σε τοπικό επίπεδο και ως αρμόδιος του Δήμου Ηρακλείου ήταν η ψυχή των καλοκαιρινών εκδηλώσεων , προσφέροντας κατάλληλες συνθήκες και μέσα για καλλιτεχνικές ομάδες όλης της χώρας (με αντικειμενικότητα και ανιδιοτέλεια και ευαισθησία).
Πολύς κόσμος στη σκηνή , απο τα θρανία του πανεπιστημίου στο σανίδι , αρκετή απόσταση μα βατή , το απέδειξαν 13 κορίτσια και 12 αγόρια. Το κορίτσι μιλάει, μια φορά κι έναν καιρό…»η κυρία τι θα πάρει, στους αγρούς με το χορτάρι;- Προτιμά το καλαμάρι και χοντρό το παλαμάρι…»
Ο χορός των γυναικών, σιλουέτες κάθε είδους, κέφι πολύ, άντρες γυμνοί εν στύσει. Ο αρχαίος ποιητής, δεν ντρέπεται ούτε φοβάται τον πουριτανισμό και την υποκρισία μας. Η ειρήνη κι ο νταβραντισμένος πολίτης του πολέμου έξαλλος, το τερατώδες μωρό, οι διάλογοι, τα τραγούδια κι οι κραυγές, προχώρησαν το έργο, που ήταν σαν μια γιορτή λαϊκή , έντονη – που τους παρασύρει όλους ( ηθοποιούς και θεατές) στον ξέφρενο ( κάποιες στιγμές) ρυθμό της.
Δεν μπορούμε να αναφερθούμε λεπτομερώς στους «ηθοποιούς» αναλυτικά και στον καθένα χωριστά, ήταν εξαιρετική η παρουσία χωρίς καμιά εξαίρεση. Όμως θα τους αναφέρουμε όλους :
Θέλουμε να τους συγχαρούμε όλους, φοιτητές συνεργάτες, τον σκηνοθέτη αλλά και την διοίκηση του Πανεπιστημίου Κρήτης, που χρόνια τώρα , διευρύνει τον κύκλο των ενδιαφερόντων των σπουδαστών, προσφέροντας όλα τα μέσα για τις πιο σημαντικές και ουσιαστικές (δημιουργικές) ενασχολήσες του ελεύθερου χρόνου.
Ίσως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, για ουσιαστικές συζητήσεις για το θέατρο στην πόλη μας. Ένα κείμενο πριν τις δημοτικές εκλογές έθετε θέματα και είχε τις υπογραφές πολλών επαγγελματιών του χώρου. Νομίζουμε πως το θέμα ξεπερνάει τα στενά πλαίσια μιας καλλιτεχνικής ομάδας ή συντεχνίας, αφορά σε ολόκληρο τον πνευματικό χώρο και αναγκαστικά οι συζητήσεις πρέπει να επεκταθούν. Προϋπόθεση είναι η συμφωνία και η συνεργασία των ηθοποιών και λοιπών συντελεστών του θεάτρου.
Παραστάσεις σαν αυτήν των φοιτητών του Πανεπιστημίου δημιουργούν ελπίδες για το μέλλον.
ΑΛΚΜΑΝ 