Πρώτη μέρα ( πρωί πρωί) για πρωτάκια, ο Κ. Γραμματικάκης περιγράφει τη στιγμή στο Facebook, την αμηχανία , το έτοιμο δάκρυ. Ποιος μπορεί να μείνει αδιαφορος; Αντιγράφουμε στιχάκια για μικρά παιδιά, από το αρχείο(συλλογές) μας.
______________________________________________________________________
Αφιέρωση: στα μικρά που θα κλάψουν μέχρι να καταλάβουν και σ αυτά που λαχταρούν τις νέες παρέες, που κοιτούν με απορία κι αμφιβάλλουν. Και στους γονείς που φοβήθηκαν τα έντομα όταν ήταν παιδιά και τα περίεργα ζωάκια που πρωταγωνιστούν στους στίχους που παρουσιάζει ο ΑΛΚΜΑΝ .
ΤΟ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙ
Βρε κεκεκέξ κουάξ-κουάξ
Είμαι ένα βατραχάκι
Που πάντα τρέχω και πηδώ
Σε κάθε ποταμάκι
Τα πόδια μου μεγάλα
Και δάκτυλα μακριά
Κι έχω φωνή τενόρου
Κοντή την αναπνιά
Βρε κεκεκέξ κουάξ κουάξ
Είμαι μικρό ζωάκι
Κι αλλάζω εύκολα μορφή
Γυρίνος – βατραχάκι …
Με κοροϊδεύουν
άσκημος Κλόουν
λένε πως μοιάζω
Μα ξέρουν πως τους αγαπώ
Κανένα δεν πειράζω
Βρε κεκεκέξ κουάξ κουάξ
Είμαι μικρό ζωάκι
Κι από γυρίνος εύκολα
Γίνομαι βατραχάκι
Τα μάτια μου γουρλώνω
Όταν παραξενεύομαι
Κι όταν θα κάνει κρύο
Κοιμάμαι κι ονειρεύομαι
Κι όταν νεράιδα μ΄ακουμπά
Και βασιλιά με κάνει
Φορά και στο κορίτσι μου
Πριγκιπικό φουστάνι….
ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΜΑΡΑΜΠΟΥ
Ήρθαν πλοία με φουγάρα
σκόρπισαν καπνό κι αιθάλη
στην μικρή μας πολιτεία
στο πανέμορφο ακρογιάλι
Κατεβήκαν ναύτες κι άλλοι
καπετάνιοι και λοστρόμοι
άνοιξαν οι μπουκαπόρτες
ξεφορτώνουνε ακόμη
Βγήκαν φορτηγά μεγάλα
με ντομάτες και πατάτες
στη μεγάλη προκυμαία
περιμένουν οι πελάτες
Τελευταίος κατεβαίνει
ένας φαλακρός μαρκόνης
και του καραβιού ο σκύλος
που δαγκώνει, μην θυμώνεις!
Κι όταν κατεβήκαν όλοι
ένας ποντικός προβάλλει
απ τον κάβο ξεγλυστράει
κι από δω πάνε κι οι άλλοι
ΑΛΚΜΑΝ 