Τον συνάντησα μετα απο καιρό, ηταν ανήσυχος
Αμίλητος σκοτεινιασμένος όπως κάποτε, δεν
Είχα (μπορούσα) τίποτα να πω. Έψαξα ποιητικά
βιβλία,ξεχώρισα κάποιους στίχους του Κ.Φ.
Γραμμένους στο εσώφυλλο ενός βιβλίου του Κωστή Παλαμά
δίπλα από έναν τονισμένο και υπογραμμισμένο
στίχο της «Φλογέρας του Βασιλιά»:
«ΣΒΗΣΜΕΝΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΟΙ ΠΛΑΣΤΡΕΣ ΜΕΣ ΤΗ ΧΩΡΑ »
——————-
Ο Φ´ΙΛΟΣ ΕΙΧΕ ΣΥΝΝΕΦΟ ΣΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ
Ξέρω απο τις νύχτες
Κι από τα φαντάσματα των ημερών
Δοκίμασα γεύσεις δηλητηρίων
Φόβους παραλυτικούς
Έφτασα στο βυθό είδα τις κορδέλες που πνίγουν
Μέτρησα σώματα και παραστάσεις
Ο φίλος μου έχει στ αγαθά μάτια του
Τ´ αγκάθια προϊστορικών τεράτων
Δεν μπορώ να του πω ο,τι γνωρίζω καλά
Οι κίνδυνοι ελοχεύουν – στο ναρκοπέδιο
Έχει αφαιρεθεί κάθε σήμανση
Όμως σαν νά χουν εξοφληθεί
Οι λογαριασμοί τα χρέη
Μένουν μόνο παιγνίδια στοιχημάτων
Για κάποια στιγμή
Και το χαμόγελο που φαίνεται
Κι η άνεση της ώρας της σχόλης
´Εχουν τη χαρά που σβήνει
Μια ξαφνική λάμψη
Μιας τελείας που γίνεται
Αστέρι
ΑΛΚΜΑΝ 