Μόλις ανασάναμε από την μεγάλη κακοκαιρία και φάνηκε να κωπάζει η πολιτική θύελλα-
άρχισε πάλι να βρέχει και να βροντά…
Δεν δυσκολευόμαστε να πάμε στο καλοκαίρι…
Η ΣΦΗΚΑ
Σφήκα με φωνάζουνε
και λένε πως δαγκώνω
όμως ποτέ αναίτια
κανέναν δεν πληγώνω
Με κυνηγούνε πιάνουμε
ότι βρεθεί μπροστά τους
να με σκοτώσουν
– κι ύστερα λεν τα παράπονά τους
Από τα χρόνια τα παλιά
όλοι με κατατρέχουνε
και κωμωδία μ΄ έκαναν
χωρίς να με κατέχουνε
Μα τότε καταλάβαιναν
ήταν πολύ σοφότεροι
τις ιστορίες δέναμε
με τέχνη (ν) υψηλότερη (*)
Και δικαστίνα μ΄έκαναν
να κρίνω μ αυστηρότητα
καθέναν που παραβατεί
και με πολλή σκληρότητα
Και να δαγκώνω συνεχώς
όλους τους παραβάτες
να μοιάζουνε τα μούτρα
τους με κόκκινες ντομάτες
ΑΛΚΜΑΝ 