Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ
Είχαμε ένα γάϊδαρο
με μεγάλα αυτιά
όλη μέρα ζήταγε
μάσα ζεστασιά
Για δουλειά δεν ήθελε
τίποτα ν’ ακούσει
βόλτα καλοπέραση
και καλό τσιμπούσι
Κι ούτε γράμματα ποτέ
θέλει να διαβάσει
το σκολειό παράτησε
πριν να τον κουράσει
Κι όταν τον μαλώνουνε
κλωτσά και τσινάει
τον ξυλοφορτώνουνε
για να περπατάει
Γαϊδουράκο γαϊδουράκο
σύνελθε λιγάκι γιατί
με την ντεμπελιά
δεν έχει φαγάκι
Κι αν γκανίζεις δυνατά
κανείς δεν σ΄ακούει
όλοι ξέρουνε καλά
το κακό σου χούι
Γκα και γκα και γκα και γκα
ξύπνησε λιγάκι
γιατί με την ντεμπελιά
δεν έχει φαγάκι
Γκα και γκα και γκα και γκα
βάλε ξυπνητήρι
κάνε και λίγη δουλειά
για να δεις χαϊρι
—–
Είχαμ’ έναν γάϊδαρο
με μεγάλη μούρη
το παιγνίδι τ ΄άρεσε
το παχνί, τ άχουρι
Για δουλειά να μην του πεις
μοναχά παιγνίδι
και γκαγκα γκα γκα γκα γκα γκα
πάνω στο γρασίδι
Γαϊδουράκο δούλεψε
κάνεις τόσο ντόρο
και νομίζεις οι φωνές
κάνουν τον τενόρο
Για φιγούρα θα θελε
σέλα να φορέσει
το σαμάρι δεν μπορεί
πια να τον χωρέσει
Να περνάει καμαρωτός
μέσα στο παζάρι
όλοι να θαυμάζουνε
αρχοντιά και χάρη
Την δουλειά δεν ήθελε
μοναχά σουλάτσο
μα στα ζάρια του έβγαζε
πάντα δυο και άσσο!
Τελικά τον πέταξαν
έξω από το σπίτι
“έξω από τον στάβλο μας (
του παν) βρε κοπρίτη” …
Είχαμε έναν γάϊδαρο
με μεγάλα αυτιά
“τίναξε τα πέταλα”
μόνος μια βραδιά
ΑΛΚΜΑΝ 