ΜΝΗΜΗ ΜΗΝΑ ΔΗΜΑΚΗ: «ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ»(*)
Πέρασαν τριάντα πέντε χρόνια από την αναχώρησή του. Έφυγε αθόρυβα, διακριτικά όπως έζησε , αφήνοντας σημαντικό έργο.
Δεν έγινε ευρύτερα γνωστός, παρέμεινε στο χώρο της λογοτεχνίας, εργάτης αποδοτικός, σεβαστός, βραβευμένος για τις
επιδόσεις του, από τους συναδέλφους του. Δεν έκανε στιχάκια για μουσικούς, δεν έγινε μέλος των διάσημων καλλιτεχνικών κύκλων
της εποχής του , έμεινε μακριά από την την τύρβη των μεγάλων συγκεντρώσεων, των πολιτικών εκδηλώσεων των κοινωνικών συναναστροφών.
Και διασώθηκε, κράτησε την ψυχή του όρθια μέχρι το τέλος, όταν ο χρόνος του ολοκληρώθηκε και στέγνωσε η κλεψύδρα.
Είχαμε την τύχη να τον συναντήσουμε για λίγο, στα χρόνια της εξέγερσης και της μάθησης και της μεγάλης αφέλειας.
Μας πέρασε κάποτε (άνοιξη του 1963) από την παλιά πόρτα ενός ισόγειου διαμερίσματος στην οδό Αναγνωστοπούλου 69, , κάπου στη Δεξαμενή (Αθήνα).
Το εσωτερικό του σπιτιού που ήταν σκοτεινό – κάπως έτσι θα ήταν και του μεγάλου αλεξανδρινού συναδέλφου του (σκέφτομαι με λύπη σήμερα).
Μετά από ολιγόλογη συζήτηση μας ενεχείρισε ένα ποίημα του για το φοιτητικό περιοδικό “ΞΑΣΤΕΡΙΑ”.
Δεν αξιολογήσαμε εκείνη την εποχή την προσφορά του, δεν καταλάβαμε καθόλου τη σημασία των στίχων του.
Τότε και η ποίηση είχε πολιτικά πρόσημα και κοινωνικές (κυρίως)προδιαγραφές. Μα φαίνεται όλα αυτά να έχουν εξαφανισθεί
στο βάθος ενός συμπιεσμένου και πιεστικού χρόνου. Οι αμαρτίες ίσως έχουν εξαγνισθεί, όχι χωρίς δυσκολίες και ταλαιπωρίες κι όχι χωρίς αντίτιμο.
Κι όταν πλησιάσαμε (πολύ καθυστερημένα)την ποίηση του Ηρακλειώτη λογοτέχνη είχαμε ανοικτή διάθεση και ανάγκη να νοιώσουμε , να καταλάβουμε και τα ποιήματά του,
είχαν ήχους και εικόνες ελκυστικές, πρόσφεραν ανάσα κι ανακούφιση . Ψάξαμε τα βήματά στο Ηράκλειο και βρήκαμε βιογραφικά στοιχεία, μιλήσαμε με
συγγενείς και φίλους του. Η αξιαγάπητη φίλη μας κ. Νόρα Φανουράκη, ανιψιά του, μας φώτισε λεπτομέρειες της ζωής του.
Στα 2000 η έμπνευση από την ποιητική συλλογή του “ARS POETIKA” του Μηνά Δημάκη μας οδήγησε στη μικρή έκδοση μιας συλλογής –
για να θυμηθεί η πόλη μας το άξιο τέκνο της. έχει τίτλο : «ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ»
Πρώτη σελίδα:
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΣΒΗΣΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ
(Ενθύμηση του Μηνά Δημάκη, ARS POETICA)
_________________________________σελ.2
Έμεινες ελαφρός, άδειος από το σώμα σου
νόμιζες θα γλυτώσεις την ψυχή σου
Πολλές φορές εκλεκτικός και αφόρητα ασήμαντος
___________________________________σελ.3
Άμοιρος, άκληρος, μετρούσε μέρες…
Τα ίδια παπούτσια
το ίδιο καρό πουκάμισο
Φορτωμένος με τόσα χαμένα χρόνια
Πόνεσε πολύ
χωρίς ανταμοιβή
δίχως αγάπη
___________________________________σελ.3
Άμοιρος, άκληρος, μετρούσε μέρες…
τα ίδια παπούτσια
το ίδιο καρό πουκάμισο
Φορτωμένος με τόσα χαμένα χρονια
Πόνεσε πολύ χωρίς ανταμοιβή
δίχως αγάπη
______________________________________σελ.5
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ 
Το σκοτάδι παίζει με το φως : το ποίημα
_______________________________________σελ.6
Έμεινες ελαφρός, άδειος από το σώμα σου
νόμιζες ότι θα γλυτώσεις την ψυχή σου
Πολλές φορές εκλεκτικός και αφόρητα ασήμαντος
______________________________________σελ.7
Πόσος μάταιος κόπος
σε ξένες υποθέσεις
______________________________________σελ.8
γεγονότα φωνές περιστέρια
κοράκια της ερήμου …
θυμάσαι ακόμα
Ψηλαφούσε να μάθει, να γνωρίσει τους άλλους
κι έχασε τελικά τον εαυτό του
Να μην σβήνει το κύμα
να κρατά το ταξίδι
Εκτελούσαν το νόμο έλεγαν
… κι ήσαν πολλοί
____________________________________σελ.10
ήχος έναρθρος
έκθαμβη μέρα
αβέβαιη ύπαρξη : το ποίημα 
ΕΝΤΡΟΜΟΣ ΕΠΟΙΗΣΕ … ΚΑΙ ΑΔΕΙ
______________________________________σελ.11
Αφού δεν πήρατε τίποτα
δεν έπρεπε να τους δείξετε το δρόμο!
___________________________________________σελ.12
Δόθηκαν πολλές μάχες
οι χαμένοι κέρδισαν στο τέλος
Ήταν ταξιδιώτης αλλά το μέλλον
– σχήμα λόγου
Σπάταλος, ανθεκτικός
μπορούσε κάποτε να κερδίσει
Ασάλευτος, αμέτοχος υποκριτής
κορυφαίος όταν είχε τύχη
___________________________________________13
Τσακώθηκες με τον τροχονόμο
δεν είχες και χρήματα για το πρόστιμο
Σε κάθε σταθμό περιμένεις
με κλειστά μάτια 
Σπούδαζε και της εξηγούσες
τώρα ψάχνεις με τη βοήθεια φίλων
να καταλάβεις το τελευταίο της γράμμα
_______________________________________________ΧΙ
Τι κι αν είναι καλύτερο να βρεις τη διεύθυνση
Πως να της μιλήσεις;
Θα μάθεις τελικά
πόσο πληρώνεται κάθε μήνυμα
Δεν εναρμονίζεσαι με τα περασμένα
ακολουθείς γραμμές τεθλασμένες
_________________________________________ σελ.14
Όταν ταξίδευες δεν περίμενες
εκείνο το ναυάγιο
Οι Κορποράνοι
έσταζαν πίσσα και μαζούτ
Τι κι αν είχε διαπράξει το αδίκημα;
-υπήρχαν για την ενοχή του αμφιβολίες
__________________________________15
Οι προθεσμίες που καθορίστηκαν
ξεχάστηκαν
αργότερα κι οι υποσχέσεις 
Περιμένει ακόμα την επίσημη ταφή του
__________________________________________σελ.16
Στον θρίαμβο του καλοκαιριού
τον Ιούλιο μήνα
στα νησιά του Αιγαίου
στον ορίζοντα οι κορυφογραμμές των σωμάτων
στον βυθό οι κρατήρες των ηφαιστείων 
Ονόματα ακρωτηρίων και βράχων
απολιθώματα της πράσινης θάλασσας
της άμμου γραμμές και σχήματα
____________________________________________σελ.17
Σαν τη βεντάλια της φαντασίας του,άνοιγε
Συμβολισμοί, ανταπόκριση
κι ο άλλος βουβός
και το σκοτάδι να εισχωρεί
Δεν ήσαν πια μαζί
είχε καταργηθεί
κάθε αποτέλεσμα
επαφής και συνάφειας
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Θα αναρτηθεί σε δυο μέρη, είναι δεύτερη φορά που παρουσιάζεται στο alkman.gr (με διορθώσεις κλπ)
ΑΛΚΜΑΝ 