ΛΟΥΛΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΑ ΝΕΑ 30.6.2012
ΑΛΚΜΑΝ / 9 Ιουλίου 2012
(Λούλα Αναγνωστάκη, από το αρχείο Γ.Ζ.)
Η Λούλα Αναγνωστάκη, είναι βαθιά μέσα στο μυαλό μας, σαν χώρος άγνωστος δίπλα στον αγαπημενο μας ποιητή,
την διαισθανόμαστε, αλλά δεν είμαστε σίγουροι. Από τα έργα της έχουμε διαβάσει τα μισά και όχι προσεκτικά και έχουμε
δεί στη σκηνή μόνο τον «Ήχο του όπλου.» Είναι πάντα στις «πνευματικές» μας υποχρεώσεις να μελετήσουμε τα γραφτά της,
να ανακαλύψουμε (επί τέλους) την περιοχή της να βεβαιωθούμε αν και πόσο μας αρέσει.
Το σκοτεινό της πρόσωπο, η «μαγική» της κοψιά (προφίλ), τα στοιχεία που συγκροτούν την εικόνα της, μας ελκύουν,
μα ποτέ το Θέατρο δεν φτάνει στην πόλη μας έντονα, να μας οδηγήσει στα κείμενα της.
Κανείς πό τους αναρίθμητους ερασιτεχνικούς θιάσους δεν διαλέγει κάτι δικό της, λες κα φοβούνται το εγχείρημα.
Προτιμούν ξένους συγγραφείς και μπουλβάρ και ότι φανταστεί κανείς.
Ο μεγάλος αδελφός της (Μανόλης Αναγνωστάκης)την καλύπτει και την αναδεικνύει.
Μα κι ο σύντροφός της (Γιώργος Χειμωνάς) δεν βοηθάει την ύπαρξη της, χαμένος στην αχλή του θρύλου,
την προβάλλει αλλά και την περιορίζει.
Αν και μεταξύ Συμπληγάδων που όταν ανοίγει η μια κλείνει η άλλη, κατάφερε να διακριθεί και να αναδειχθεί,
στην πρώτη σειρα των ανθρώπων της Τέχνης του Θεάματος (όπως θα λεγε ο Γκόρντον Γκρέϊκ).
Η ωραία συνέντευξη στα ΝΕΑ, πρόσφερε πληροφορίες και φώτισε τη συγγραφέα, μας κίνησε το ενδιαφέρον.
Αφαίρεσε το πέπλο που την καλύπτει (θέλει η ίδια ίσως), φανέρωσε πλευρές της που συγκινούν και πιο πολύ
ενέδειξε χαρακτηριστικα :την ευθύτητα της ματιά της, την ενεπιτίδευτη ειλικρίνιεια την οξύτητα του πνευματός της της πολιτική ευθυκρισία της.
Ξανανοίξαμε έργα της, όσο προλάβαμε από χθές, σαν ν΄ άλλαξε η ατμόσφαιρά τους και η δική μας. Να ναι η μεγάλη έκπληξη του καλοκαιριού;
Θα απαντήσουμε αργότερα.
Πειοριζόμαστε επί του παρόντος στην αντιγραφή σημείων της συνεντευξη των ΝΕΩΝ (30-Ιουνίου 2012)
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 30.6.2012
(…) Αριστερή;
Ναι. Δεν υπήρχε και τίποτε άλλο.
Τι εννοείτε; Οι διανοούμενοι πρέπει να είναι υποχρεωτικά αριστεροί;
Εγώ δεν ήμουν καθόλου με τους διανοούμενους. Αλλά και δεν έπαψα ποτέ να υποφέρω για την Αριστερά.
Πολλές φορές αισθάνομαι ότι η Αριστερά είναι κάτι που τελείωσε ή που θα τελειώσει,αλλά παρ” όλα αυτά εγώ μένω εκεί.
Από τα μονόπρακτα¨Ουρανός κατακόκκινος » κλπ
Για ποια Αριστερά όμως μιλάτε; Και οι Σοβιετικοί αριστεροί έλεγαν ότι ήταν, αλλά ήταν δικτατορία.
Αλήθεια είναι αυτό που λέτε, γι” αυτό και εγώ ποτέ δεν τους υπερασπίστηκα.
Εσείς ποιες ιδέες της Αριστεράς υπερασπιστήκατε περισσότερο απ” όλες;
Την ισότητα, την οικονομική ισότητα, την ισότητα στα δικαιώματα.
Η Αριστερά πολλές φορές δεν ήθελε να ακούσει την αλήθεια του άλλου – ή κάνω λάθος;
Εχετε δίκιο. Δεν ήθελε να ακούει, αλλά τις περισσότερες φορές έκανε σωστά. Πολλοί άνθρωποι υπέφεραν και η Αριστερά
έπρεπε να τους υπερασπιστεί. Κουραστική δεν είναι αυτή η κουβέντα;
(…)
Καπνίζω τρελά, αλλά αυτό να μην το πούμε – δεν θέλω να λένε ότι διαφημίζω το τσιγάρο.
Δεν θα έπρεπε να καπνίζετε πάντως. Βασανίζετε τα αγγεία σας.
Δεν ενδιαφέρομαι για την υγεία μου πια. Και κατά βάθος πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα ανακαλυφθεί ότι η νικοτίνη δεν κάνει τόσο κακό όσο λένε.
Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής σας;
Η δεκαετία πριν πεθάνει ο Χειμωνάς.
Τι σας έκανε ευτυχισμένη;
Είχα τον Γιώργο.
Είχατε γνωριστεί στη Θεσσαλονίκη;
Ναι. Ημουν παντρεμένη όταν τον γνώρισα. Τον αγαπούσα όμως και τον άλλον…
Συμβαίνει σε πολλούς αυτό.
Ναι. Αλλά με τον Γιώργο ήταν coup de foudre.
Δηλαδή;
Κεραυνοβόλος έρωτας. Δεν ξέρετε γαλλικά; Είναι διαδεδομένη έκφραση.
Και για τους δύο ήταν κεραυνοβόλος έρωτας;
Α, αυτό δεν το ξέρω καθόλου. Μη με ρωτάτε για τα αισθήματα του Γιώργου, δεν τα ξέρω.
Μπορεί να μην ήταν ίδια με τα δικά μου. Και μάλλον δεν ήταν ίδια με τα δικά μου.
Δεν εξέφραζε τα αισθήματά του;
Ούτε ο ίδιος δεν ήξερε πραγματικά ή ήξερε πάρα πολύ… Ποτέ δεν τον κατάλαβα.
Κι εγώ έχω μια εικόνα του Χειμωνά λίγο σκοτεινή, δηλαδή ένας άνθρωπος απόμακρος…
Ετσι ήταν. Δεν ήθελε να θεωρείται σκοτεινός• αλλά για τον κόσμο, ακόμη και για μένα, ήταν σκοτεινός.
____________________________________________
Φίλους, παρέες;
Είχε, αλλά κατά βάθος αδιαφορούσε. Αν πω ότι τον ενδιέφερε μόνο ο εαυτός του, θα ακουστεί εγωιστικό. Τον ενδιέφεραν λοιπόν μόνο τα γραφτά του.
(…)Να μιλήσουμε για το θέατρο;
Εμένα δεν μου άρεσε το θέατρο. Το έβρισκα όμως πιο εύκολο. Αν στην Ελλάδα υπήρχε ένας καλός κινηματογράφος, όπως έξv
θα προτιμούσα να γράφω κινηματογράφο. Και οι φίλοι μου, όταν τους έλεγα δεν θέλω να πάω στο θέατρο,
μου έλεγαν «το κάνεις από σνομπισμό». Αυτή ήταν η πραγματικότητα όμως.
Με τον Μανώλη πόσα χρόνια διαφορά είχατε;
Επτά – οκτώ.
Παίζατε μαζί;
Ναι, ειδικά μετά την Κατοχή ήμασταν πολύ κοντά.
Από γνωστό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη
Τι τύπος ήταν;
Φαινόταν ανοιχτός, έπιανε κουβέντα, αλλά στο βάθος ήταν πολύ πολύπλοκος.
Σας έδινε τα ποιήματά του να τα διαβάσετε;
Οχι όλα. Αλλά καμιά φορά έβγαζε ένα ποίημα, μου το έδινε και μου έλεγε πες κάτι…
Και εσείς τι του λέγατε;
Ε, καμιά φορά του διόρθωνα μια λέξη, αλλά λίγα πράγματα.
(…)
Τι πιστεύετε: γεννιέται ο άνθρωπος ή γίνεται; Δηλαδή, εσείς γιατί δεν γίνατε κομμώτρια;
Θα μπορούσα να είμαι.
(…)
Πώς τη βλέπετε την Αριστερά στην Ελλάδα;
Πολλές φορές είναι σαν να ακούω τη φωνή του Στάλιν.
(…)
Η Καρέζη υπήρξε φίλη σας;
Η Καρέζη; Οσο παιζόταν το έργο μου βλεπόμασταν συνεχώς. Μετά όμως σπάνια.
Οι άνθρωποι με τα μεγάλα ονόματα είναι πιο λίγοι από κοντά ή πιο μεγάλοι;
Αλλοι πιο λίγοι, άλλοι πιο μεγάλοι. Συνήθως ορισμένοι αθλητές είναι ανώτεροι από το όνομά τους.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο αναρτήθηκε πριν τρία χρόνια (9.7.2012)
ΑΛΚΜΑΝ 