ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΜΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΠΡΙΝ 7 ΜΗΝΕΣ- Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ (ΛΙΓΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ)
Οδεύοντας προς τις κρίσιμες επιλογές (και εκλογές) θυμηθήκαμε την «Ανύπαρκτη Χώρα» – η πραγματικότητα είναι αρκετά δύσκολη και περίπλοκη,
η φαντασία και το όνειρο βοηθάνε, να περάσει ο καιρός…
Η ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΧΩΡΑ » (The non-existent country)
Αφιέρωση : στη μνήμη του Steven Jobs
…
Βρέθηκα πρωί πρωί στο κέντρο της άγνωστης πόλης(*). Διαπίστωσα αγγλικές πινακίδες (6)και παράξενα κτίρια, ανθρώπους να κινούνται χωρίς βιασύνη, ήρεμα – χαμηλό ύψος στη δόμηση (κανένας ουρανοξύστης) καφέ με απλωμένα τραπεζάκια στις γωνίες των τετραγώνων. Μικρά λεωφορεία και λίγα Ι.Χ., άπειρα ποδήλατα και σκεϊπ μπορντ , κινούμενα πεζοδρόμια και μικρά αναβατήρια υπαίθρια, σε σημεία διαφοράς ύψους. Χαμηλοί θόρυβοι και ανύπαρκτη ρύπανση, συνθήκες καλές για την εποχή. Καταστήματα χωρίς βιτρίνες, ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Στο φυλλάδιο που βρίσκεται παντού, διάβασα:
Ονομασία, Ανύπαρκτη Χώρα
Πρωτεύουσα, η Πόλη των Καλλιγράφων
Κέντρο της πόλης, Ερευνητικό Κέντρο Εξελιγμένων Τεχνικών Θεμάτων (;)
Κάτοικοι: 33.333
Οικισμοί, η πρωτεύουσα και 6 προάστια
…
Διάβασα γρήγορα για την οργάνωση της χώρας, την Διοίκηση, την κοινωνική δομή, την εκπαίδευση και την Αγορά και την απασχόληση. Παραξενεύτηκα που δεν υπάρχουν μηχανισμοί καταστολής, εκλογές «δυτικού» τύπου, όπως τις γνωρίζουμε. Η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, δεν εφαρμόζεται εδώ.
Δεν μελέτησα πολύ τα κοινωνικο – οικονομικά, με κουράζουν και δεν τα πολυξέρω, ενδιαφέρθηκα για τη μόρφωση και την πολιτική οργάνωση και τις τέχνες.
Να τι κατάλαβα: υπεύθυνοι κάθε τομέα περίπου 9 , δεν εκλέγονται, αλλά κληρώνονται μεταξύ των ενδιαφερομένων, που αυτοπροτείνονται. Από τους 30 περίπου χιλιάδες πολίτες της χώρας, συνήθως υπάρχουν 200-300 υποψήφιοι. Από αυτούς όσοι κληρωθούν, θα ορίσουν έναν , αφού συζητήσουν, υπεύθυνο και Κήνσορα της Χώρας( κατά κανόνα ομοφωνούν ).
Έτσι έκαναν περίπου και οι αρχαίοι Αθηναίοι σκέφτηκα. Όμως να πάνε 2500 χρόνια πίσω;
…
Άφησα τα πολιτικά για να δω την εκπαίδευση και την καλλιέργεια των κατοίκων.
Εδώ έχει υιοθετηθεί η αντιαυταρχική εκπαίδευση ( ξεχασμένη σήμερα) και φαίνεται να μην ξεκινά από πολύ νωρίς, δηλαδή στα 5 χρόνια. Οι γονείς παίρνουν άδεια 3+3 χρόνια δηλαδή εξ ίσου ο καθε ένας. Απαγορεύονται οι βρεφικοί νηπιακοί σταθμοί και οι νταντάδες είναι άγνωστες. Τα παιδιά είναι απόλυτα προστατευμένα, αν συμβεί κάποιος γονιός να είναι ακατάλληλος, μπορεί να ζητήσει ο ίδιος βοήθεια από την κοινότητα ή να απομακρυνθεί με την μέθοδο που θα σας περιγράψουμε στο παράρτημα (2).
Οι βαθμίδες είναι 4 : χωρίς μεγάλες διαφορές από ότι για εμάς.
Όμως στην Ανώτατη Παιδεία, δεν υπάρχουν Θεωρητική Φυσική και Φιλοσοφία του Δικαίου, Ιατρική και Οικονομία.
Αντίθετα αναπτύσσονται θετικές επιστήμες, εφαρμοσμένα μαθηματικά και εξεζητημένη τεχνολογία άπειρες ειδικότητες σύγχρονης τεχνικής και ψηφιακών αναζητήσεων κλπ,
Γλωσσολογία και παραστάσεις εφαρμογών.
…
Παραξενεύτηκα, μα είναι πολύ περιορισμένες οι γνώσεις μου για να κρίνω
Όμως στις Τέχνες πάλι, ιδού τι περιλαμβάνουν
-Εικαστικές Τέχνες, εφαρμοσμένες τεχνολογίες ανάπτυξης και προοπτικές
– Τυπογραφία
-Καλλιγραφία
-Κινούμενη εικόνα και εφαρμογές σύνθετης ολογραφίας
-Ερευνητικό Ίδρυμα αντίληψης και ανάπτυξης πρωτοβουλιών
–
Σταμάτησα κι εδώ, δεν καταλάβαινα πολλά, τι κάνουν και γιατί άραγε;
Στο γραφείο ενημέρωσης που κατέφυγα , έλυσα μερικές απορίες και προστέθηκαν άλλες. Η χώρα ιδρύθηκε πριν χρόνια ( μετά το 1973) από ομάδα ακτιβιστών, τεχνικών διαμαρτυριών και πολλαπλών αναζητήσεων. Χαρακτηριστικό όλων ήταν η τεχνική τους εκπαίδευση (απόφοιτοι θετικών επιστημών) η ερευνητική τους μανία και η αποστροφή τους για τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Επίσης η επιθυμία τους για ανακαλύψεις και εφευρέσεις, το ταλέντο και η ευφυία τους.
Η ανάπτυξη των υπολογιστών ένωσε πολλούς, συγκεντρώθηκαν σε Αμερικανικά Πανεπιστήμια, ίδρυσαν την μυστική απόλυτα στεγανή ομάδα «Ανύπαρκτη Χώρα»(The non-existent country). Πρόθεσή τους να δημιουργήσουν μια συνεκτική και ομαλή πνευματική και κοινωνική ένωση, ισχυρή και απρόσβλητη, για να ζήσουν όπως θα επιθυμούσαν.
Πέρασαν χρόνια πολλαπλασιάστηκαν, έγινα χιλιάδες, η ακτβιστική πείρα τους βοήθηκε στην «αναρχική» αλλά καθόλου χαλαρή ή ασύνδετη οργάνωση.
Η πρώτη επανάσταση των υπολογιστών τους βρήκε έτοιμους, να μπουν μπροστα και να εργασθούν με κέφι και μεγάλη αποδοτικότητα.
‘Οταν ο Στιβ Τζομπς, έφτιαχνε τον πρώτο Μακ στο υπόγειο του σπιτιού του, αυτοί στους δικούς τους χώρους έκαναν «ψηφιακά» θαύματα.(5)
…
Η Χώρα ιδρύθηκε από 1789 ενδιαφερόμενους, με ένα υποσχετικό έγγραφο, που δεν είχε καμιά νομιμοποίηση – ήταν όμως πολύ ισχυρό γιατί εξέφραζε την ακλόνητη πεποίθηση ελεύθερων ανθρώπων.
Κάτι σαν καταστατικό, η «σύνταγμα», στην ουσία ένας κανονισμός, με 33 άρθρα, αυτονόητα τα πιο πολλά .
Πρώτο και ακροτελεύταιο άρθρο, «η συμφωνία αυτή είναι προαιρετική, δεσμεύει όσους την υπογράφουν» – όσον καιρο συμφωνούν, έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν γνώμη όποτε κρίνουν.
…
‘Αργησα να αρχίσω να καταλαβαίνω, οι σημειώσεις μου είναι πολύ λίγο κατατοπιστικές, δίνουν μόνο κάποιες ενδείξεις.
…
Ζήτησα εργασία και άδεια παραμονής, μου έδωσαν απασχόληση, αλλά άδειες δεν προβλεπόταν.
…
Δούλεψα σε ένα εργαστήριο εξελιγμένης σχεδίασης εικαστικών δεδομένων, με ψηφιακούς δέκτες και ειδικούς προγραμματισμούς. Μου άρεσε, συνεργάστηκα πολύ αποδοτικά με ανθρώπους που έβλεπα πρώτη φορά. Συμπάθησα την Βήτα Λώρα, μιαν εξαίσια σχεδιάστρια ολογραφημάτων περιορισμένης απήχησης (πολύ μοντέρνων), φτάσαμε σχεδόν στον έρωτα.
….
Μα εδώ βρέθηκα στα δύσκολα, ο έρωτας δεν ήταν εδώ όπως ήξερα ή φανταζόμουν. Θυμόμουν κάποιους στίχους…
«…Ο Υμέναιος είναι γι αυτούς
ότι δένει στενά τους θνητούς
και βαρέθηκαν πια σπιτικά….»(4)
Ρώτησα, από τα μυστήρια των θρησκειών κατάργησαν μόνο(ν) ένα, του γάμου. Μια προφορική δήλωση , σε μια συνέλευση ήταν αρκετή για να σταθεροποιήσει μιαν αισθηματική σχέση. Χωρίς δηλώσεις μπορούσε να διαλυθεί.
…
Η ερωτική απογοήτευση, με αποθάρρυνε, παρά τις εξαίρετες συνθήκες δουλειάς, αποφάσισα να φύγω.
Το ζήτησα σε μια συνάντηση του τομέα μου, κανείς δεν προσπάθησε να με μεταπείσει, αν και έδειχναν την συμπάθεια τους, με κάθε τρόπο.
…
Απλώς πήγα στο γραφείο αποχωρήσεων, εξήγησα ότι δεν επιθυμώ πια την παραμονή μου στην παράξενη χώρα. Μου ζήτησαν να παραμείνω 10 ‘ στον θάλαμο εξόδου της χώρας.
…
Βρέθηκα στο γραφείο μου στην οδό ….πάροδο της Oxford street, λίγο ζαλισμένος, δεν θυμόμουν κάτι συγκεκριμένο, σαν να ξυπνούσα από ένα έντονο όνειρο. Σιγά σιγά άρχισα να γράφω, προσπάθησα να βρω στους χάρτες (Google και άλλους) την περιοχή, έψαξα όλες τις γωνιές της γης, τίποτα, πουθενά δεν υπήρχε ένδειξη της χώρας αυτής,καμιά απόδειξη δεν υπήρχε και γι αυτά που έζησα. Η τεχνολογία αιχμής, ίσως μπορεί να καλύψει με ένα δίχτυ ηλεκτρομαγνητικό μια μεγάλη περιοχή, να την εξαφανίσει από τον χάρτη σκεφτόμουν (να την κάνει αόρατη , στους δορυφόρους και τα μέσα ελέγχου).
Ήξερα ότι ίσως βρέθηκα στο κέντρο της ανάπτυξης της πιο προωθημένης ψηφιακής τεχνολογίας, ότι υπάρχει πειραματικό πρόγραμμα ανάνηψης σκέψεων και εμπειριών. Ένα ψηφιακό «πλύσιμο» εγκεφάλου, ίσως έχει πια γίνει πραγματικότητα.
Ήταν όνειρο τελικά;
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(*)=Το πως έφτασα στον απόλυτα στεγανό, προστατευμένο από κάθε άποψη τόπο (εξαφανισμένο – σβησμένο κυριολεκτικά από τους χάρτες), είναι μια άλλη ιστορία, που αξίζει κάποτε να πω.
(1). Τομείς: Εκπαίδευσης, Τεχνολογίας, Αναθεωρήσεων, Γλώσσας και Παραστάσεων, Κοινωνικής Συμβίωσης, Αλληλεγγύης, Επίλυσης Διαφορών (κάτι σαν Δικαιοσύνης) κλπ
(4). Ποίημα εποχής
(2).Η απόλυτη προτεραιότητα στα παιδιά οδήγησε σε κάποιο έλεγχο της διαπαιδαγώγησης από τους γονείς. Χωρίς βία ή πίεση οι παιδαγωγοί παρακολουθούν συστηματικά τις «οικογένειες», η ανοικτή κοινωνία δίνει δυνατότητες. Αν υπάρξει δυσχέρεια, βρίσκονται τρόποι με συζήτηση η προσφορά κατάλληλης βοήθειας. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να απομακρυνθούν οι γονείς, με απόφαση της κοινότητας .
(5).Φαίνεται πιθανή η συνεργασία του Steven Jobs με την » non-existent country» από την εποχή της νεότητας του. Δεν αποκλείεται, η στεγανοποίση της πόλης και της περιοχής της να πριμοδοτείται από το APPLE (‘ή άλλη Εταιρεία Στιβ Τζομπς).
Η APΡLE ίσως είναι ο αποκλειστικός αγοραστής των ψηφιακων προιόντων της Χώρας αυτής και θα διασφαλίζει και την στεγανότητα των προμηθειών.
Οι μεγάλες πρωτοβουλίες του Στιβ Τζομπς δηλαδή το μηχανάκι των ήχων, το τηλέφωνο, το Ipad να οφείλονται στην εργασία και το ταλέντο των παλιών συντρόφων του ακτιβιστών της Πόλης των Καλλιγράφων.
(6).Πρώτη γλώσσα χρήσης στην ομιλία και τις συνήθεις εφαρμογές τα Αγγλικά, δεύτερη τα Αρχαια Ελληνικά και τρίτη τα Λατινικά.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
Η μόνη ένδειξη της σχέσης του Στιβ Τζομπς με την»Ανύπαρκτη Χώρα», είναι η ονομασία της Πρωτεύουσας, η καλλιγραφία ήταν η πιο παλιά αγάπη του μεγάλου ανακαινιστή του ψηφιακού χώρου, ίσως οι σύντροφοι της νιότης του να θέλησαν να τον τιμησουν χωρίς να γίνει πολύ φανερό.
Αξίζει να ακουστεί:
ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ …ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ:
ΑΛΚΜΑΝ 