Ο ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ,ΠΕΡΑΣΕ ΈΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ
Τρεις Σεπτεμβρίου (κάποτε πασοκική χρονολογία και παλιότερα επαναστατική) σήμερα συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος, από την αναχώρηση του Γιάννη Ανδρεαδάκη – που ανέβηκε στο τρένο του, πάνω στις γραμμές του μολυβιού του, πριν έναν ακριβώς χρόνο .

Πέρασε ένας χρόνος, από τότε που μπήκε στο τελευτάιο βαγόνι του οχήματος του ουρανού.
Με σαρδώνειο χαμόγελο ( τραίνο στην Κρήτη ναι αυτό που κάποτε είχε τοποθετήσει ο Κ.Α. Στο βενετσιάνικο λιμάνι, το είχε τότε σχεδίασει σατιρίζοντας την πολιτική , εκείνης της εποχής).
Ήταν ο συρμός της Μεσσαράς, η αυτό που προγραμμάτιζε ο δήμαρχος τότε για το Ηράκλειο; Της Μεσσαράς βέβαια : Άνω Μούλια- Κάτω Μόυλια, θα λέγε χωρίς αμφιβολία, ενθυμούμενος τα κτήματα της οικογένειάς του.

Θα τον περίμενε ασφαλώς στο τέρμα της διαδρομής , ένας από τους στενούς φίλους του ο Μανόλης Καρέλλης, που κάποτε βιάστηκε να τον …αποχαιρετήσει – κι άλλοι ων ουκ έστιν αριθμός…
Χτες το βράδυ πολιτική συγκέντρωση, εκλογές γαρ, λίγος κόσμος χωρίς ένταση και μηδέν ενθουσιασμός…
Χάθηκε τελείως ο συναισθηματισμός μας; Θα αναρωτιόταν ο φίλος που έφυγε πλήρης ημερών πέρσι τέτοιον καιρό . Και πως να σχεδιάσουμε πολιτικά σκίτσα, έτσι στην ψύχρα;

Ήξερε όμως και μονολογούσε : Η τηλεόραση φταίει – δεν είχε παρακολουθήσει τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις- και δεν εξόρκιζε την ψηφιακή τεχνολογία, ήταν από τους ελάχιστους ηλικιωμένους που πλησίασε τα νέα μέσα, ήξερε από ιντερνέτ και κινητά τηλέφωνα και Ipad. Μα δεν πρόλαβε να σχεδιάσει στο καντράν του Ηλεκτρονικού Υπολογιστή, μια μικρή αγκύλωση στον παράμεσο (δάκτυλο) του απέκλεισε κάθε δυνατότητα δημιουργική, αλλά αν και δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πενάκι του, θα ‘βρισκε τρόπο σχολίων, …δεν «θα κόλωνε», θα μας διασκέδαζε με το χιούμορ και την σατιρική φλέβα του.

Οι παρέες της πόλης μας τον έχασαν οριστικά, θα ναι πια στο περιβόλι του ουρανού, με τις παρές που νοσταλγούσε : με τον Νίκο Περάκη,τον Μανδαλένιο τον γιατρό, τον Κίμωνα Χρυσάκη (Κούβο) και πολλούς άλλους γνωστούς Καστρινούς. Ξέρουμε πως θα χανόταν κάποιες στιγμές από τις επίσημες συντροφιές, θα ‘ψαχνε τους άσημους τους ονειροπαρμένους, τους παράξενους του Μεγάλου Κάστρου, στα πιο βαθιά μέρη, στις άκρες που δεν φαίνονται: τον Αντρέα τον Σκουλικάρη, τον Πάντο, τον Μάρκο, τον Μανώλα κλπ .

…
Τον θυμόμαστε με αγάπη, στο καφενείο του Νίκου Α¨ιβαλιώτη ( Γιαμαλάκη 6 ) υπάρχει μια μικρή έκθεςη από τα σκίτσα του, τα πρόσφερε πριν λίγους μήνες με απόλυτη ανιδιοτέλεια στον καταστηματάρχη, υπογράφοντας πολλά δημοσιευμένα ή μη. σκίτσα του.

Ειναι εκεί οι ήρωές του, μεγάλοι και μικροί Ηρακλειώτες, πασίγνωστοι κάποτε.
Ο Ανδρέας Καλοκαιρινός, ο Κουβίδης ο γιατρός, ο …
Αλλά και οι αγαπημένοι του Άντρέας Σκουλικάρης, ο Πάντος, ο Μάρκος….

Στην δύσκολη εποχή των μνημονίων, μας χρειαζεται ο ιδιότυπος σκιτσογράφος με το πενάκι του να παρουσιάσει τον Τσίπρα πρωθυπουργό και τον Βαρουφάκη κάτοικο υπουργείου Οικονομικών και τον ανεκδιήγητο Μπαλτά (άκουσον άκουσον…)Υπουργό Παιδείας με Γενικό Γραμματέα του τον …Χασάπη! Την κυρία Χ. υπεύθυνη μεταναστεύσης και τον Λαφαζάνη υπουργό …Ανάπτυξης και αποκρατικοποιήσεων( ! ).
Να μας γελοιογραφήσει τον «Ηρακλειώτη» Μεϊμαράκη, μάγκας βγήκε για σεργιάνι, τον Κουτσούμπα να μιλάει για λαθροχρειρίες και Λαφαζανιές.
Ακόμα τον Μιχαλολιάκο, τον σκληρό του αντιμνημονιακού τόξου δεν θα τον ξεχνούσε, ας γαυγίζει πιο έντονα μερικες φορές. Και την κυρία που δαγκώνει άγαρμπη νταρντάνα απύλωτη γλώσσα, θα την έβλεπε κομψότερη, το άλλο φύλο θέλει λεπτότερη μεταχείριση.

…
Μας λείπει ο Γάννης (Ανδρεαδακης) με τα δυο νι , ο άλλος ο Μπαρουφάκης περισσεύει, ας τον συμπαθούσε ο σκιτσογράφος. Θα τον είχε σχεδιάσει ως παγώνι, «έχει χιούμορ θα μας έλεγε και κάποιο ελάττωμα, μην τον στέλνουμε άκλαυτο.»θα σημειωνε. ¨» δεν είναι δα και ο άγιος Αντώνιος να αντισταθεί στον Δαίμονα της Ματαιοδοξίας.(1)
Οι γελοιογράφοι ειναι άκακοι σκέφτομαι, επικρίνουν μα δεν κατεδαφίζουν σατιρίζουν μα δεν σκοτώνουν…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αναφέρεται στον βίο του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου, ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΨΥΧΟΦΕΛΕΙΣ (ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ), εκδοτικός οίκος Χ.&Ιω. ΚΑΓΙΑΦΑ, ΑΘΗΝΑΙ ΠΑΤΡΑ.(σελιδα 6, ο Δαίμονας αποκρίθηκε: -Η ματαιοδοξία είναι το πρώτο ζιζάνιο που σπείρω στις ψυχές τω ανθρώπων…)
