ΤΣΑΚΙΤΖΗΣ … Ο ΕΦΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ (ΣΙΦΗΣ ΚΑΜΑΡΗΣ )
Ο φίλος μας ο Σίφης (ΚΑΜΑΡΗΣ) λείπει χρόνια, όμως τον σκεφτόμαστε . Τι θα΄λεγε άραγε σήμερα για την πολιτική κατασταση, αυτός ο συστηματικός αναλυτής με την ανανεωτική αριστερή ματιά(τοποθέτηση) ;
Σίγουρα πέραν των σοβαρών θεμάτων θα ενθουσιαζόταν με την άνοδο του Βασίλη Λεβέντη, που ξεπερνάει την φαντασία κάθε εχέφρονος πολίτη.
Θα τον διασκέδαζε η θεαματική άνοδος ενός (μικρομέγαλου) δημοσιογράφου, που συγκέντρωσε επιφανείς ακαδημαϊκους και μη οπαδούς και συμμετέχει κι αυτός στο
τραπέζι των αρχηγών (τρομάρα τους,ίσως θα λεγε).
Βέβαια θα είχε συγκλονιστεί από τον Παυλόπουλο, και θα αναρωτιόταν τι τελικά αντιπροσωπεύει ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε την σημερινή τοποθέτηση του φίλου μας, που έφυγε (ήταν μάλλον τυχερός) νωρίς. Θα σχολιάσουμε όμως την σημερινή πραγματικότητα με κομμάτια παλιών δημοσιευμένων στην ΤΟΛΜΗ (του Ν.Βιδάκη τότε) κειμένων. Τα υπέγραφε ως : ΤΣΑΚΙΤΖΗΣ Ο ΕΦΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ (παραλλάσσοντας τον ήρωα της αρχαίας εφημεριδας «ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»,που ηταν ο ΕΦΕΣ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ).
Ο σημερινός αναγνώστης θα δυσκολευτεί με την γλώσσα του συντάκτη , κόβει τις λέξεις αλλάζει τα νοήματα, μα είναι πολύ πρωτότυπος ευρηματικός και ανεπανάληπτος.
Ενώ όμως όξω πάμε καλά, όπως έλεγε κι ο μακαριτάρχης(1), μέσα ούτε έναν δεν καταφέρνουμε να καταφέρουμε…
Μα τι στην ευκή πάθανε και λακάνε όλοι έτσι ομαδόν ; Απ’ το ένα παραθύρι δραπετεύει η ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (2) κι απ’ τ’ άλλο η ΚΡΗΤΙΚΙΑ (Βαλαβάνη) (3).
Μπουκάλα μας αφήνει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ(4) από τη μια, και φιάλη ο άλλος ΠΑΝΟΥΣΗΣ (5) από την άλλη.
Έτσι θα πορευτούμε το λοιπό στο παρελθό του παρόντος μέλλοντός μας ; Ας ρίξουν πιτέλους μια μαθιά και κατά μπαλοθιά μεριά !
Αν εκείνος ο γραμματέας παραγωγός σκληρής χορευτικής λαλούσε και κατά δω, θα έγλεπε να φυτρώνουν μάτσο τα φυντανάκια, φρέσκα,
δροσερά και παντός καιρού. Διαθέσιμα για κάθε νόστο και λειτουργία.
Τσακιτζής, ο Καφές του Καφενείου Τσουπ,
ξανανάμαι ξανά κάθιδρως και ασθμαίνων, καθόσο ήτο το μάλα μέλανα και άκρως ζοφερά η νυξ. Σκέτη πνυξ.
Ψηφοδεείς ύαιναι ωλόλυζον μοχθηρώς από τα βάθη του ερέβους, μειγνύουσαι απαισίους βρυχηθμούς πατσάλι μετά των λυσσαλέων συριγμών ανέμων
πισσοκοκκαλιασμένης παραγωγής και προελεύσεως. Πλην όμως ιδού ! Εκ του ασυλλήπτου (6) αυτού κυκκεώνος,
σε στιγμές ψυχικής δημοκρατικής (7) ανατάσεως, διεκρίνοντο ενίοτε ένιοι ωχροί, μεμονωμένοι πλην ρυθμικοί,
παρακλητικοί προκλητικοί ψίθυροι : (8) « … Εγώ !…ήθος ! συνέπεια ! υπερφθηνότητα !
Εμένα, εγώ, όλοι μαζί, να βγω, να κάνω, να δείξω, να πήξω, να πλήξω, να πρήξω, να μπήξω, ένα στραβό, το σταυρό σας…
τα χρίσματα, χρήματα, κρίματα, τρίμματα, θρύματα, θύματα, η ένωση, η ένεση, το εν εσύ, συσπείρα, καινωνία, κατόρθωση,
έργο, έργα, γιαούρτια, γιούργια κι απάνω τους …κουλουπού,κουλουπού»
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1)= Εννοεί τον Εθνάρχη (!) Κ.Καραμαλή (τον Πρώτο)
(2)=Το κείμενο έχει την ΠΑΠΑ (άγνωστη μας)
(3)= Αναφέρει, ΑΡΑΧΝΟΦΑΣΟΛΑ (;)
(4)=Λέει , ο ΝΙΟΝΙΟΣ, μάλλον ο Σαββόπουλος
(5)=Στο κείμενο, ΜΠΟΥΚΑΛΗΣ (άγνωστος σήμερα)
(6)= Γραφει κουφοντινικού
(7)=Αναφερει παλιο δημοσιογράφο
(8)= εδώ ίσως εννοήσετε τον Α.ΤΣΙΠΡΑ
ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα κείμενα της ΤΟΛΜΗΣ του Σίφη Καμάρη, μας τα παραχώρησε η κ. Μόνικα Καμάρη – την ευχαριστούμε θερμά.
ΑΛΚΜΑΝ 