ΜΥΡΩΝ ΜΙΓΑΔΗΣ: Η ΑΝΟΙΞΗ (ΣΤΗ ΜΕΣΗ)ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

ΜΥΡΩΝ ΜΙΓΑΔΗΣ: ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ

Η θάλασσα ησυχάζει για τις Αλκυονίδες...(φωτογραφία 2.2.2016) — Η θάλασσα ησυχάζει για τις Αλκυονίδες…(φωτογραφία Ηρακλειο 2.2.2016)

Ενώ οι Αλκυονίδες μας ζέσταναν και μας φώτισαν, καλλιτέχνες διάφοροι γνωστοί και μη- εξαιρετέοι και μη,

μας πάγωσαν και μας έπνιξαν …στο σκότος Μα η τέχνη; θα αναρωτηθείτε δίκαια.

Ναι βέβαια…μα όταν το ταλέντο δεν περισσεύει περισσεύει η …(καλλιτεχνική) προπέτεια, η αυθάδεια, η αναίδεια και το θράσος

και μνημονεύουμε Διονύσιο Σολωμό : «Δεν τόλπιζα να’ν’ η ζωή μέγα καλό και πρώτο» …

Και διαβάζουμε στην “Πατρίδα” ένα κείμενο που ταιριάζει στον καιρό, ο συντάκτης του

ο Μύρων Μιγάδης, δεν έχει κουραστεί ακόμα, δεν έχει απογοητευτεί τελείως από τα τεκτενόμενα

κι ας πέρασε πολλά και δικτατορίες και εμφυλίους , δεν διαθέτει καλλιτεχνικούς τίτλους

(που καταθέτουν άλλοι – τρομάρα τους). Απολαύστε το κείμενό του, ανασάνετε, δεν πέρασε από το Ηττον,

το Κολέγιο Αθηνών, ή τις πλατείες των Βορείων Προαστίων – έτσι εχει αισθήματα ελληνικά (και γλώσσα) .

Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Μέρες πολλές πάλευε ο Γαρμπής με τον Γραίγο, ποιος θα κερδίσει.(*)

Κι η άγρια θάλασσα ξύδι, έλουζε εύκολα το βενετσι’ανικο κάστρο στην μπούκα του μικρού λιμανιούμας, βιγλάτορας του Μεγάλου Κάστρου,

να διαφεντεύει περήφανος, ουρανό και θάλασσα και να δέχεται τα αδιάκριτα καπρίτσια της.

Η δυνατή βροχή που μέρες έπεφτε αργά-αργά, πότιζε το διψασμενο κορμί της Κρήτης κι εμείς κακομαθημένοι Μεσογειακοί, ψάχνουμε την στερνή

στιγμή, να βρούμε εφόδια του χειμώνα.

Αρχές γενάρη, τα πρώτα χιόνια έρχιζαν να ντύνουν λευκά τα βουνά,ξεκινώντας από τα βόρεια σύνορα της χώρας μας, ενώ το νησί μας

είχε να δει χιόνι από το 1982.

Στην αρχή χαλάζι κια μετα πυκνό χιόνι σκέπασε κάθε γωνιά της κρητικής γης φτάνοντας μέχρι τα γυρογιάλια.

Τα δέντρα έφησαν λιγα φύλλα στη γη που ακόμα έμεναν στα κλαδιά τους κι οι γυμνοί κορμοί τους ντύθηκαν στα λευκά.

Τα Τα βαπόρια λόγω μποφώρ, έμειναν μερόνυχτα μποδισμένα στα λιμάνια και οι ξωμάχοι μας σταμάτησαν κάθε γεωργική εργασία.

Η Μαρία του Λιμανιού, μόλις άνοιγε ο καιρός ανοιγόταν στη θάλασσα — Η Μαρία του Λιμανιού, στο ταβερνάκι της σύχναζε ο Μαραμπού (Καββαδίας)μόλις άνοιγε ο καιρός ανοιγόταν στη θάλασσα

Βροχές χιόνια , φουρτούνα στα πέλαγα, ανάγκασαν όλους μας να μπούμε βαθειά στο θαλάμι μας.

Όμως σχεδόν πάντα μετα την καταιγίδα έρχεται γαλήνη, οι δυνατοί βοριάδες εξασθένησαν και ο γκρίζος ουρανός καθάρισε έγινα ξανά

γαλανός. Στο βοριά ομπολικός αστ’ερας φάνηκε λαμπρός, μπούσουλας για τους ναυτικούς μας.

Στην εξοχή τατιτιβίσματα των πουλιών τραγουδούσαν την αναπάντεχη χειμωνιάτικη καλοκαιρία και οι τολμηρές μυγδαλιές στόλιζαν δειλά δειλά τα κλαδιά τους με λευκές και ροζ

βουλίτσες, οι νυφούλες του χειμώνα, όπως κάθε χρόνο το συνηθίζουν αυτήν την εποχή.

Οι άσπρες και μωβ ανεμώνες σπαρμένες , θες να κυλιστείς στα χορτάρια κοντά τους και οι ηλιόλουστες μέρες σε καλούν να βγεις έξω από την ζεστή φωλιά σου.

Η γαλήνια θάλασσα και εκείνη σε καλεί κοντά της.

Περπατ’ωνατς στη έρημη πανέμορφη παραλία, , νοιώθεις έντονα την επιθυμία να ριχτείς στην αγκαλιά της.

και σ΄ ότι με ηδονική ανατριχίλα διαπερνά το κορμί σου που δέχεται τα χάδια της.

Τη νύχτα το φεγγάρι γεμισε σιγά σιγά και ολοστρόγυλο φώτιζε όλη την πλάση. Η πανσέληνος στην «άνοιξη» του Γενάρη σ΄έπαιρνε μαζί της να ταξιδεύεις νοερά σε χρόνια

περασμένα, νύχτες μαγικές , χωρίς αρχή και τέλος και όλα μαζί μοιάζουν με πίνακα που θείκό χέριζωγράφισε – και ανοίγεις την αγκαλιά σου και προσπαθείς και θέλεις να χωρέσουν

όλα μέσα σ΄αυτήν και να χαθείς στη φυκική πανδαισία που ο Πλάστης απλόχερα μας χάρισε.

Το παλιό λιμάνι, λάμπει -Ηράκλειο 2.2.2016 — Το παλιό λιμάνι λάμπει -Ηράκλειο 2.2.2016

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

Η τελευταία ηλιόλουστη Αλκυονίδα, 4 Φεβρουαρίου, συνέπεσε με την μεγάλη κινητοποίηση (απεργία), που ήταν η μαζικότερη πολλών δεκαετιών. Με κυρίαρχη δύναμη τους αγρότες, σάρωσε όλες τις πόλεις της χώρας νέκρωσε όλες σχεδόν τις οικονομικές δραστηριότητες.

Παρά την αναπόφευτη ένταση και τα συνθήματα, κρατήθηκε σε κάποιο γενικά αποδεκτό επίπεδο, σεβάστηκε τις μεγάλες κοινωνικές ανάγκες :δυσκολεύτηκε αλλά δεν στραγκαλίστηκε τελείως η κυκλοφορία πάρα πολλές ώρες (ή μέρες) , κόπηκε η χώρα αλλά όχι ακόμα τόσο αποφασιστικά,όσο θα ήταν δυνατόν στους αγρότες .